Na maanden lang trainen was het dan eindelijk zo ver we vertrokken op woensdag 28 augustus richting Valoire in Frankrijk.CFL project.
We hebben nog wel even getwijfeld of we wel zouden vertrekken, want ik had namelijk de maandag ervoor mijn voet omgeslagen op de training en het zag er echt niet goed uit, we zijn dan s'avonds nog naar de dokter geweest en foto's laten maken, en blijkbaar was er een pees gescheurd, verdikt volgend de dokter 10 dagen niet lopen en drukverband.
Ik zag de galibier dan ook zo aan me voorbij gaan dacht ik, maar dan kennen ze mij nog niet, waar ik zo lang voor getraind heb ga ik niet zomaar weg gooien hé. dus veel pijnstillers nemen en veeeeeeel ijs leggen en rusten, dat heb ik dan ook echt allemaal heel goed gedaan, en naar woensdag toe zag het er al iets beter uit qua pijn, toch ook maar krukken gaan halen, want het wandelen ging toch ook niet zo goed. En toch wilde ik naar Valoire vertrekken.. Zo gezegd zo gedaan, woensdag dan toch nog koffers beginnen nemen en veel ijszakken mee voor onderweg en ginder en rusten tot de galibier zaterdags.
Daar aangekomen na een lange reis ( dank u manneke van mij). konden we s'morgens gaan inchecken in ons appartement allemaal voorzien door energylab. In de namiddag onze nummer gaan afhalen in het centrum en twee t'schirts gekregen en een rugzak vol met gadgets. Daar in Valoire kwamen we al een en ander bekende gezichten tegen, ze keken natuurlijk raar op dat ik op krukken liep.
Vrijdag morgen zijn we dan samen gekomen met de groep van astma en mucopatienten om het weekend te overlopen, en dan in de namiddag een kleine training te gaan doen. ondertussen was Eric de trail loop doen die ook door hun georganiseerd was, en hij werd daar mooi derde bij. Ik heb ondertussen door de professor en mijn coach naar mijn voet laten kijken, ze wilde me namiddag eens vijf min zien lopen om te zien of het wel ging en anders mocht ik zaterdag niet starten.
Om 13 u hebben we dan verzameld aan de kerk van valoire om een gezamenlijk rondje te lopen, en het ging wonderwel met mijn voet, ik voelde hem wel maar het ging. de prof en hannes gaven me uiteindelijk dan toch groen licht, maar ik moest dan wel op zaterdagmorgen voor de start mijn voet laten intapen door de kinesist ter plaatse. nog leuke avond gehad met Heidi,Jan,Bart,Cindy,Ronny en Conny.
Zaterdagmorgen dus vroeg uit de veren richting prof en kine. de prof had me nog pilletjes gegeven voor de pijn, en de kinesist heeft mijn voet goed ingetapet.
Dan op naar de start want we zouden om tien uur starten. zenuwen had ik eigenlijk niet, alleen maar hopen dat mijn voet het vol hield tot boven.
Ik ben heel rustig vertrokken, we hadden dan ook nog eens de eerste vijf km onverhard wat eerst niet de bedoeling was, het lopen ging me heel goed af, dit zag er goed uit. Na een km of negen begon ik dan toch pijn te krijgen maar we waren bijna aan de bevoorrading op plan la chat. daar dan nog eens een pijnstiller genomen en terug door, het was die dag ook zalig warm weer, voor mij zelfs iets te warm. tot dan ging het qua stijgingspercentage nog wel, maar amai de laatste 8 km waren zwaar, de ene haarspeldbocht na de andere, na een lange tijd zag ik dan boog, joepie ik was er bijna, tot hannes naast me kwam fietsen en leuk kwam verkondigen dat we tot op de top mochten lopen. in eerste instantie was ik boos, dit had ik niet gedacht en dat laatste stuk was echt dood gaan, mijn ventje aan 1 kant naast me de prof aan de andere kant naast me, hannes achter me ze waren me allemaal naar boven aan het praten en moed aan het inspreken.want het laatste stuk was dood gaan voor mij. toen ik dan uiteindelijk over de streep kwam waren de emoties dan ook groot en kreeg ik heel veel last van mijn ademhaling. als astma patiënt voel je toch heel erg die ijle lucht en dan die inspanning het had geen deugd gedaan aan mijn longen, maar dat was de dag daarna al stuk beter. Nooit gedacht dat ik daar zou boven geraken.
Bedankt in eerste plaats mijn gezin weer voor de aanmoedigingen en de tijd die ik er in mocht steken en mijn man als super begeleider langs me de col op. bedankt aan prof lieven Dupont en Hannes van energylab.
Ik vond dit een mega ervaring en zo hebben we bewezen dat ook mensen met astma veel kunnen bereiken en sporten.
donderdag 12 september 2013
donderdag 20 juni 2013
Triathlon Retie
Mijn Derde Triatlon van dit seizoen, zal dus in Retie zijn.
Ik heb getwijfeld als ik wel zou starten omdat ik aan de voet en been gekwetst ben.
Dan toch maar besloten om wel te starten de osteopate had me ingetapet en zo zou ik de wedstrijd wel kunnen uit doen.
Vandaag waren er veel van onze eigen club daar, we waren met 5 vrouwen van onze club voor de 1/8ste
Het zwemgedeelte ligt altijd een heel stuk van de wissel 2 af, dus eerst alles klaar zetten aan de wissel voor het lopen en dan met de fiets richting kanaal, wat zes km is. het was mooi weer dus wel leuk om in groepje naar ginder te fietsen, eenmaal daar aangekomen en nog getwijfeld of ik in wetsuit zou zwemmen of niet.
Toch maar gekozen voor de wetsuit, dan richting start wandelen want dat is ook altijd een stukje wandelen in Retie.
Om 13 u werd het startschot gegeven en weg waren we, en weer zat ik in een groepje waar ik niet uit geraakte duwen,trekken stampen alles wat je u maar kon indenken, na een 200m dan toch eindelijk de plaats om fatsoenlijk te zwemmen.
Het zwemmen ging me goed af, dit was al goed voor het verdere verloop van de wedstrijd dacht ik. na 11 min kwam ik dan ook uit het water, mijn snelste zwemtijd tot nu toe, olé we gaan erop vooruit. De wissel duurde iets langer als anders had ik de indruk omdat we de wetsuit in de plastiek zak moesten steken en zien dat alles opgeruimd was, duurt altijd even voor ik mijn pak uit heb en dan ook nog eens opruimen. Dan de fiets op en beginnen aan 24 km fietsen, maar achteraf gebleken was het 26km wisten ze me te vertellen. Er stond redelijk wat wind, en na tien km begon ik serieus last te krijgen van mijn lies en mijn voet. Toch maar blijven door gaan, maar ik wist dat er al geen snelle fietstijd uit zou komen de benen wilde niet meer mee.
Al helemaal stik kapot aangekomen in de wissel voor het lopen, die wissel ging dan wel weer heel vlot, maar met het vertrek van het lopen voelde ik al dit zit niet goed. Dacht even van het zal dadelijk wel los draaien maar het werd er alleen maar erger op. het lopen ging me van geen kanten heb zelf 3x maal moeten wandelen.
Helemaal kapot aangekomen aan de finish. En mijn besluit stat dus vast geen triatlon meer als ik gekwetst ben.
Ik had er even genoeg van en heb dan ook geen triatlons meer gepland tot 15 september in Mechelen, nu ga ik me volledig concentreren op de trainingen van Energylab om einde mei de Galibier op te lopen, weer een nieuwe uitdaging, maar nu nog paar dagen voet en lies laten genezen en dan terug stilaan opbouwen.
Ik heb getwijfeld als ik wel zou starten omdat ik aan de voet en been gekwetst ben.
Dan toch maar besloten om wel te starten de osteopate had me ingetapet en zo zou ik de wedstrijd wel kunnen uit doen.
Vandaag waren er veel van onze eigen club daar, we waren met 5 vrouwen van onze club voor de 1/8ste
Het zwemgedeelte ligt altijd een heel stuk van de wissel 2 af, dus eerst alles klaar zetten aan de wissel voor het lopen en dan met de fiets richting kanaal, wat zes km is. het was mooi weer dus wel leuk om in groepje naar ginder te fietsen, eenmaal daar aangekomen en nog getwijfeld of ik in wetsuit zou zwemmen of niet.
Toch maar gekozen voor de wetsuit, dan richting start wandelen want dat is ook altijd een stukje wandelen in Retie.
Om 13 u werd het startschot gegeven en weg waren we, en weer zat ik in een groepje waar ik niet uit geraakte duwen,trekken stampen alles wat je u maar kon indenken, na een 200m dan toch eindelijk de plaats om fatsoenlijk te zwemmen.
Het zwemmen ging me goed af, dit was al goed voor het verdere verloop van de wedstrijd dacht ik. na 11 min kwam ik dan ook uit het water, mijn snelste zwemtijd tot nu toe, olé we gaan erop vooruit. De wissel duurde iets langer als anders had ik de indruk omdat we de wetsuit in de plastiek zak moesten steken en zien dat alles opgeruimd was, duurt altijd even voor ik mijn pak uit heb en dan ook nog eens opruimen. Dan de fiets op en beginnen aan 24 km fietsen, maar achteraf gebleken was het 26km wisten ze me te vertellen. Er stond redelijk wat wind, en na tien km begon ik serieus last te krijgen van mijn lies en mijn voet. Toch maar blijven door gaan, maar ik wist dat er al geen snelle fietstijd uit zou komen de benen wilde niet meer mee.
Al helemaal stik kapot aangekomen in de wissel voor het lopen, die wissel ging dan wel weer heel vlot, maar met het vertrek van het lopen voelde ik al dit zit niet goed. Dacht even van het zal dadelijk wel los draaien maar het werd er alleen maar erger op. het lopen ging me van geen kanten heb zelf 3x maal moeten wandelen.
Helemaal kapot aangekomen aan de finish. En mijn besluit stat dus vast geen triatlon meer als ik gekwetst ben.
Ik had er even genoeg van en heb dan ook geen triatlons meer gepland tot 15 september in Mechelen, nu ga ik me volledig concentreren op de trainingen van Energylab om einde mei de Galibier op te lopen, weer een nieuwe uitdaging, maar nu nog paar dagen voet en lies laten genezen en dan terug stilaan opbouwen.
maandag 13 mei 2013
1/8ste geel
Mijn triatlon van Geel zit er ook al weer op.
Maar ik kijk er aan de ene kant niet positief op terug, en aan de andere kant ben ik blij dat ik hem toch heb uitgedaan met dat pokkenweer.
Het was net als in Doornik ook weer afwachten of het water warm genoeg zou zijn om het zwemmen door te laten gaan.
In Geel aangekomen kregen we dus al te horen van andere clubgenoten dat het zwemmen toch zou door gaan het water was 14 graden.
Alles maar gaan afhalen en nummer op de handen laten schrijven en wachten tot het toch maar eens even zou stoppen met regenen om mijn loopschoenen gaan klaar te zetten in de tweede wisselzone. De schoenen toch maar in een plastiekzak gezet want het stopte dus niet met regenen. Dan met Eric en Sterre richting zwemstart, daar nog even in de auto blijven zitten want het was echt koud en nat brrr geen weer om een triatlon te doen.
In de wisselzone dan toch maar alles gaan klaar zetten tegen half twaalf want om kwart na twaalf zou onze start zijn.
In de wisselzone zone hingen de nummers niet goed, dus was het nog wachten waar we onze spullen moesten laten. Uiteindelijk was dit opgelost dus alles op zijn plaats en wetsuit aan. Op richting kanaal daar zag ik dan ook nog dat we een ander parcours voorgeschoteld kregen om te zwemmen, geen rechte lijn meer maar keren. niet zo fijn dus. de start van het zwemmen was ook nog niet in orde want de vlagjes boven het water hingen nog niet om de start aan te geven en het parcours was nog niet vrij gegeven omdat er een motorrijder gevallen zou zijn op het parcours, dus in de koude wachten aan het water is ook niet alles, Een dik kwartier later mochten we dan in het water. Mij start was alles behalve goed, ik had me helemaal verkeerd gelegd in het water en zat tussen een groepje zwemmers van mijn eigen niveau dus allemaal strijden om hun plaatsje, aan lijn voet trekken, een schouder tegen mijn hoofd en noem maar op. na een dertiental min kwam ik uit het water, ik moest ver lopen naar mijn fiets,en de wissel duurde langer als anders want ging mijn jasje aan doen. voor de kou en de regen. Maar dat hielp niet echt ik heb echt veel kou gehad op de fiets en mijn fietsen was dan ook niet zo goed als vorig jaar, verkleumd kwam ik van de fiets af en dan met kletsnatte kousen in de loopschoenen bahhhh. het lopen verliep vlot, misschien wel iets te vlot want de tweede ronde kreeg ik een beetje de klop van de hamer, toch iets sneller gelopen als vorig jaar, maar niet echt content over mijn wedstrijd. Op naar de volgend in Retie en meer heb ik er nog niet gepland even het weer afwachten.
tot wederhoren
Maar ik kijk er aan de ene kant niet positief op terug, en aan de andere kant ben ik blij dat ik hem toch heb uitgedaan met dat pokkenweer.
Het was net als in Doornik ook weer afwachten of het water warm genoeg zou zijn om het zwemmen door te laten gaan.
In Geel aangekomen kregen we dus al te horen van andere clubgenoten dat het zwemmen toch zou door gaan het water was 14 graden.
Alles maar gaan afhalen en nummer op de handen laten schrijven en wachten tot het toch maar eens even zou stoppen met regenen om mijn loopschoenen gaan klaar te zetten in de tweede wisselzone. De schoenen toch maar in een plastiekzak gezet want het stopte dus niet met regenen. Dan met Eric en Sterre richting zwemstart, daar nog even in de auto blijven zitten want het was echt koud en nat brrr geen weer om een triatlon te doen.
In de wisselzone dan toch maar alles gaan klaar zetten tegen half twaalf want om kwart na twaalf zou onze start zijn.
In de wisselzone zone hingen de nummers niet goed, dus was het nog wachten waar we onze spullen moesten laten. Uiteindelijk was dit opgelost dus alles op zijn plaats en wetsuit aan. Op richting kanaal daar zag ik dan ook nog dat we een ander parcours voorgeschoteld kregen om te zwemmen, geen rechte lijn meer maar keren. niet zo fijn dus. de start van het zwemmen was ook nog niet in orde want de vlagjes boven het water hingen nog niet om de start aan te geven en het parcours was nog niet vrij gegeven omdat er een motorrijder gevallen zou zijn op het parcours, dus in de koude wachten aan het water is ook niet alles, Een dik kwartier later mochten we dan in het water. Mij start was alles behalve goed, ik had me helemaal verkeerd gelegd in het water en zat tussen een groepje zwemmers van mijn eigen niveau dus allemaal strijden om hun plaatsje, aan lijn voet trekken, een schouder tegen mijn hoofd en noem maar op. na een dertiental min kwam ik uit het water, ik moest ver lopen naar mijn fiets,en de wissel duurde langer als anders want ging mijn jasje aan doen. voor de kou en de regen. Maar dat hielp niet echt ik heb echt veel kou gehad op de fiets en mijn fietsen was dan ook niet zo goed als vorig jaar, verkleumd kwam ik van de fiets af en dan met kletsnatte kousen in de loopschoenen bahhhh. het lopen verliep vlot, misschien wel iets te vlot want de tweede ronde kreeg ik een beetje de klop van de hamer, toch iets sneller gelopen als vorig jaar, maar niet echt content over mijn wedstrijd. Op naar de volgend in Retie en meer heb ik er nog niet gepland even het weer afwachten.
tot wederhoren
ploegentriathlon doornik
Op 1 mei gingen we dus met onze club deelnemen aan de ploegentriathlon te Doornik, het Zonnetje scheen wel mooi, maar hoe zou de watertemperatuur mee vallen??? Dus het was afwachten tot we ginder waren.
Onderweg naar ginder kreeg ik al een sms'je van mijn teamgenote Pascalle dat het dus buiten zwemmen zou zijn.
Ergens had ik zo iets van joepie geen duathlon maar aan de andere kant brrr hoe koud zou het water zijn.
Het water bleek dus net 13 graden te zijn.
We waren dus met de vier dames van getc en zouden ook met vier eindigen, wel wetende dat de Belgisch kampioenen met ons ploegje mee deed, dat werd afzien voor mij dacht ik.
Eenmaal we aan het water stonden bleek de thermometer in het water maar 8 graden aan te geven brrrrr.
Wij met een klein hartje het water in, en inderdaad het was bitter koud. even hoofd paar keer onder water steken dat ik de kou zowat gewoon was voor de start. en weg waren we na het fluitsignaal, het ging er vlotjes aan toe en na even mee gezwommen te hebben moest ik al afhaken, de andere twee zwommen door en Pascalle bleef bij mij. het vlotte wel vond ik en uiteindelijk bleek dat we maar 16 min gezwommen hadden op de 750meter,deze tijd had ik nog nooit gehaald, vorig jaar zwommen we 4min trager.
Op naar het fietsen, Els en Pascalle gingen hele tijd de kop nemen waar ik al blij voor was dat ik maar in het wiel moest hangen, ik moet zeggen zo hard had ik nog niet gefietst, soms draaide we rond tegen 35 per uur dat was ook nieuw voor mij. we hadden 20 km gefietst op 33 min, dan het lopen mijn zwaarste beproeving, dit verliep ook wel vlot, maar voor de andere dames was dit een peulenschil, ze babbelde nog gretig in het rond en ik kon alleen nog maar ja en nee knikken op het laatste wilde ze dan ook nog een groepje die voor ons liepen inhalen en k heb maar oké geknikt, en het is ons ook nog gelukt.
Deze dag heb ik echt mijn grenzen verlegd en gezien wat er nog in me zit, maar met vier is altijd gemakkelijker als alleen he. Op naar de volgende wedstrijd n Geel de 1/8ste tot dan
Onderweg naar ginder kreeg ik al een sms'je van mijn teamgenote Pascalle dat het dus buiten zwemmen zou zijn.
Ergens had ik zo iets van joepie geen duathlon maar aan de andere kant brrr hoe koud zou het water zijn.
Het water bleek dus net 13 graden te zijn.
We waren dus met de vier dames van getc en zouden ook met vier eindigen, wel wetende dat de Belgisch kampioenen met ons ploegje mee deed, dat werd afzien voor mij dacht ik.
Eenmaal we aan het water stonden bleek de thermometer in het water maar 8 graden aan te geven brrrrr.
Wij met een klein hartje het water in, en inderdaad het was bitter koud. even hoofd paar keer onder water steken dat ik de kou zowat gewoon was voor de start. en weg waren we na het fluitsignaal, het ging er vlotjes aan toe en na even mee gezwommen te hebben moest ik al afhaken, de andere twee zwommen door en Pascalle bleef bij mij. het vlotte wel vond ik en uiteindelijk bleek dat we maar 16 min gezwommen hadden op de 750meter,deze tijd had ik nog nooit gehaald, vorig jaar zwommen we 4min trager.
Op naar het fietsen, Els en Pascalle gingen hele tijd de kop nemen waar ik al blij voor was dat ik maar in het wiel moest hangen, ik moet zeggen zo hard had ik nog niet gefietst, soms draaide we rond tegen 35 per uur dat was ook nieuw voor mij. we hadden 20 km gefietst op 33 min, dan het lopen mijn zwaarste beproeving, dit verliep ook wel vlot, maar voor de andere dames was dit een peulenschil, ze babbelde nog gretig in het rond en ik kon alleen nog maar ja en nee knikken op het laatste wilde ze dan ook nog een groepje die voor ons liepen inhalen en k heb maar oké geknikt, en het is ons ook nog gelukt.
Deze dag heb ik echt mijn grenzen verlegd en gezien wat er nog in me zit, maar met vier is altijd gemakkelijker als alleen he. Op naar de volgende wedstrijd n Geel de 1/8ste tot dan
zondag 17 maart 2013
Just for fun duathlon geel
Zoals de naam het al zegt mijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen is een feit, er werd op zaterdag 16 maart een just for fun duathlon georganiseerd door de laatstejaars studenten van de school in Geel, en vermits er iemand bij was, die ook bij onze Geelse triathlonclub is, was dit dus onze eerste wedstrijd om mee te starten.
Het werd dus 5,6km lopen 18,8km fietsen en terug 2,8km lopen.
We kwamen om iets voor 13 u ginder aan, en er bleek al veel volk op de parking te staan, op naar de inschrijving dan maar, daar kwam ik al veel mensen van de eigen club tegen en wat me ook op viel er waren wel een paar zeer goede atleten aanwezig, wat kwamen zei in godsnaam doen op een just for fun duathlon?????dus het zou het sterke concurrentie zijn. Voor mij geen ramp ik kan me toch niet meten aan die toppers dus ik maak er het beste van en probeer mijn eigen tijden te verbeteren, ik had thuis al met mijn man een reken sommetje gemaakt hoeveel ik over alles zou doen en daar ging ik proberen onder te blijven of gelijk, dan wist ik toch al een beetje waar ik stond na 11 weken trainen.
Om twee uur klonk het start schot en weg waren we, Ze schoten er als een pijl vandoor maar ik ging mijn eigen tempo proberen lopen want ik was al een beetje te hard mee gegaan in begin en dat zou ik me later bekopen het was tenslotte 5,6km. maar het ging me goed af en ik bleef mooi mijn zelfde tempo lopen, ik kwam dan ook 2min eerder binnen in de wissel als de voorop gestelde tijd, dan de fiets op dat was echt beuken tegen de wind de eerste ronde was een beetje tempo zoeken en op adem komen van mijn lopen, het fietsen viel me niet zo goed mee vond ik zelf, maar ik heb dan ook nog niet echt getraind op het fietsen als een beetje op de rollen rijden. op 42 min had ik de 18,8km afgelegd dat mag volgende keer beetje sneller met hopelijk dan ook minder wind., de wissels zijn trouwens ook vlot verlopen hopen dat het hele seizoen zo mag blijven. Het tweede loop gedeelte liep in de eerste 300m erg stroef en ik dacht dit komt niet goed, maar 1x goed weg vond ik mijn tempo ook wel vlug terug en kon zo blijven lopen en de man die de hele tijd voor me was zelfs inhalen, weer 1min sneller als verwacht, en dat was nu net mijn doel van de hele duathlon, blijven gaan en niet opgeven tot ik mijn doel behaald heb, en ondervinden dat ik het dus wel kan als ik het wil. positief denken is een sterk werkpunt voor dit jaar. Op 1u35 heb ik deze duathlon dus afgewerkt en ik mag content zijn voor de eerste wedstrijd van het seizoen. Op naar de volgende wedstrijden
Het werd dus 5,6km lopen 18,8km fietsen en terug 2,8km lopen.
We kwamen om iets voor 13 u ginder aan, en er bleek al veel volk op de parking te staan, op naar de inschrijving dan maar, daar kwam ik al veel mensen van de eigen club tegen en wat me ook op viel er waren wel een paar zeer goede atleten aanwezig, wat kwamen zei in godsnaam doen op een just for fun duathlon?????dus het zou het sterke concurrentie zijn. Voor mij geen ramp ik kan me toch niet meten aan die toppers dus ik maak er het beste van en probeer mijn eigen tijden te verbeteren, ik had thuis al met mijn man een reken sommetje gemaakt hoeveel ik over alles zou doen en daar ging ik proberen onder te blijven of gelijk, dan wist ik toch al een beetje waar ik stond na 11 weken trainen.
Om twee uur klonk het start schot en weg waren we, Ze schoten er als een pijl vandoor maar ik ging mijn eigen tempo proberen lopen want ik was al een beetje te hard mee gegaan in begin en dat zou ik me later bekopen het was tenslotte 5,6km. maar het ging me goed af en ik bleef mooi mijn zelfde tempo lopen, ik kwam dan ook 2min eerder binnen in de wissel als de voorop gestelde tijd, dan de fiets op dat was echt beuken tegen de wind de eerste ronde was een beetje tempo zoeken en op adem komen van mijn lopen, het fietsen viel me niet zo goed mee vond ik zelf, maar ik heb dan ook nog niet echt getraind op het fietsen als een beetje op de rollen rijden. op 42 min had ik de 18,8km afgelegd dat mag volgende keer beetje sneller met hopelijk dan ook minder wind., de wissels zijn trouwens ook vlot verlopen hopen dat het hele seizoen zo mag blijven. Het tweede loop gedeelte liep in de eerste 300m erg stroef en ik dacht dit komt niet goed, maar 1x goed weg vond ik mijn tempo ook wel vlug terug en kon zo blijven lopen en de man die de hele tijd voor me was zelfs inhalen, weer 1min sneller als verwacht, en dat was nu net mijn doel van de hele duathlon, blijven gaan en niet opgeven tot ik mijn doel behaald heb, en ondervinden dat ik het dus wel kan als ik het wil. positief denken is een sterk werkpunt voor dit jaar. Op 1u35 heb ik deze duathlon dus afgewerkt en ik mag content zijn voor de eerste wedstrijd van het seizoen. Op naar de volgende wedstrijden
dinsdag 19 februari 2013
Climbing for life 2013
Zoals de titel al zegt dit jaar word het een nieuwe uitdaging, namelijk de col de galibier oplopen.
Bij energylab zochten ze 8 astma en muco patiënten die onder begeleiding van energylab en dokter dupont van Leuven de galibier gaan beklimmen einde augustus.
We moesten voor einde december een motivatiebrief schrijven waarom we wilde deelnemen aan de uitdaging om de col op te lopen, dus ik dacht vlieg nog eens in de pen, het was me gelukt met het project over de streep, dus nu nog maar eens de kans wagen he.
Zo gezegd zo gedaan, een motivatiebrief doorgestuurd en de nodige documenten zodat professor Dupont kon zien of je wel astma patiënt was.
Nu maar weer wachten op een kerende mail om te zien of ik erbij was, dit was weer ongeduldig afwachten voor mij, maar op een morgen dan toch een mailtje in mijn postbus. Met als beginnende tekst: BESTE GESELECTEERDE. Ik was blij maar tegelijkertijd ook zo van oei wat gaat er op me afkomen. en dan die verre reis naar ginder weer een heel georganiseer voor het gezin, maar ze staan net zoals vorige keer weer 100% achter mij.
Aanstaande zaterdag komen we voor de eerste maal samen in het UZ in Leuven om de uitleg te horen en daarna gaan we dan naar het sportkot in Leuven om looptesten af te nemen.
Ik kijk er naar uit en ben heel benieuwd.
Blijf deze blog in de gaten houden want ik ben er weer na onze eerste samenkomst met een uitgebreid verslag tot vlug.
Bij energylab zochten ze 8 astma en muco patiënten die onder begeleiding van energylab en dokter dupont van Leuven de galibier gaan beklimmen einde augustus.
We moesten voor einde december een motivatiebrief schrijven waarom we wilde deelnemen aan de uitdaging om de col op te lopen, dus ik dacht vlieg nog eens in de pen, het was me gelukt met het project over de streep, dus nu nog maar eens de kans wagen he.
Zo gezegd zo gedaan, een motivatiebrief doorgestuurd en de nodige documenten zodat professor Dupont kon zien of je wel astma patiënt was.
Nu maar weer wachten op een kerende mail om te zien of ik erbij was, dit was weer ongeduldig afwachten voor mij, maar op een morgen dan toch een mailtje in mijn postbus. Met als beginnende tekst: BESTE GESELECTEERDE. Ik was blij maar tegelijkertijd ook zo van oei wat gaat er op me afkomen. en dan die verre reis naar ginder weer een heel georganiseer voor het gezin, maar ze staan net zoals vorige keer weer 100% achter mij.
Aanstaande zaterdag komen we voor de eerste maal samen in het UZ in Leuven om de uitleg te horen en daarna gaan we dan naar het sportkot in Leuven om looptesten af te nemen.
Ik kijk er naar uit en ben heel benieuwd.
Blijf deze blog in de gaten houden want ik ben er weer na onze eerste samenkomst met een uitgebreid verslag tot vlug.
zaterdag 15 september 2012
Triathlon Balen
Vandaag mijn laatste triatlon van het seizoen in Balen mee gedaan.
Het voor gevoel zat al niet goed, dus dat beloofde.
Om 11uur dan richting Balen gereden, want ik wou mijn nichtje ook nog zien starten aan de Just For Fun.
Mezelf eerst gaan inschrijven, daar kwam ik al veel bekenden tegen die ook zouden mee doen aan de 1/8ste.
Het was warm vandaag en ik twijfelde dan ook of ik met of zonder wetsuit ging zwemmen, want het water was 21,3 graden dus best wel warm.
Onze start was om 13u, dus om kwart na twaalf alles beginnen klaar zetten in de wissel, daar begon de Ellende al, ik kreeg mijn fiets niet in de rekken gezet die waren te smal, dus moest mijn fiets goed vast duwen.
Dan toch maar wetsuit aangedaan en richting water wachten op de briefing, er waren met ontzettend veel starters dus dit beloofde in het water.
Ik had me redelijk vanachter gelegd in het water, want wilde echt wel uit die drukke wasmachine blijven.
Toch hielp dat niet veel want bij het vertrek een stoot van hier en daar, oooh wat haat ik dit.
Toen had ik dus ook al spijt dat ik mijn wetsuit had aangedaan, want ik zwem veel liever zonder en raar maar dat gaat me ook beter af.
Het zwemmen ging dus echt van geen kanten. Na 16min kwam ik uit het water, dan op naar de fiets,en daar begon de Ellende, ik kreeg mijn wetsuit niet uit, ik was zo duizelig als iets dus moest me ook zien recht te houden, toen ik dan toch éénmaal zo ver was, kreeg ik dus mijn fiets niet uit de rek, mijn band bleef gewoon vast zitten, ik zo boos als iets mijn voet op de houten rek gezet en trekken aan mijn fiets.
Helemaal opgejaagd ben ik dan op de fiets gesprongen, maar dat bolde ook al van geen kanten pffff afzien.
Terug in de wissel aangekomen na het fietsen wilde ik mijn fiets op mijn plaats gaan zetten, bleek dat mijn plaats al bezet was, er stond een andere fiets hoe is dit nu mogelijk, dus ik eindje terug om ander plaatsje te zoeken, maar dan moest ik weer terug naar mijn eigen plaats lopen om mijn schoenen aan te doen, maar die vond ik in eerste instantie niet, omdat iemand anders zijn wetsuit erop lag, amai wat een organisatie.
Dan uiteindelijk vertrokken met het lopen, ik moet zeker niet vertellen dat dit ook van geen kanten ging, onderweg zelf de neiging gehad om over te geven, dan maar even gewandeld en terug lopen, die vijf km was nog de hel. Maar ik ben nog niet als laatste aangekomen en heb het uitgedaan meer moest dat echt niet zijn deze keer.
Voor mij geen triatlon in Balen meer, het was een tegenvaller maar goed dat het einde seizoen was, en nu een tijdje rust en dan hier en daar eens een hardloopwedstrijd doen.
Tot de volgende.......
Het voor gevoel zat al niet goed, dus dat beloofde.
Om 11uur dan richting Balen gereden, want ik wou mijn nichtje ook nog zien starten aan de Just For Fun.
Mezelf eerst gaan inschrijven, daar kwam ik al veel bekenden tegen die ook zouden mee doen aan de 1/8ste.
Het was warm vandaag en ik twijfelde dan ook of ik met of zonder wetsuit ging zwemmen, want het water was 21,3 graden dus best wel warm.
Onze start was om 13u, dus om kwart na twaalf alles beginnen klaar zetten in de wissel, daar begon de Ellende al, ik kreeg mijn fiets niet in de rekken gezet die waren te smal, dus moest mijn fiets goed vast duwen.
Dan toch maar wetsuit aangedaan en richting water wachten op de briefing, er waren met ontzettend veel starters dus dit beloofde in het water.
Ik had me redelijk vanachter gelegd in het water, want wilde echt wel uit die drukke wasmachine blijven.
Toch hielp dat niet veel want bij het vertrek een stoot van hier en daar, oooh wat haat ik dit.
Toen had ik dus ook al spijt dat ik mijn wetsuit had aangedaan, want ik zwem veel liever zonder en raar maar dat gaat me ook beter af.
Het zwemmen ging dus echt van geen kanten. Na 16min kwam ik uit het water, dan op naar de fiets,en daar begon de Ellende, ik kreeg mijn wetsuit niet uit, ik was zo duizelig als iets dus moest me ook zien recht te houden, toen ik dan toch éénmaal zo ver was, kreeg ik dus mijn fiets niet uit de rek, mijn band bleef gewoon vast zitten, ik zo boos als iets mijn voet op de houten rek gezet en trekken aan mijn fiets.
Helemaal opgejaagd ben ik dan op de fiets gesprongen, maar dat bolde ook al van geen kanten pffff afzien.
Terug in de wissel aangekomen na het fietsen wilde ik mijn fiets op mijn plaats gaan zetten, bleek dat mijn plaats al bezet was, er stond een andere fiets hoe is dit nu mogelijk, dus ik eindje terug om ander plaatsje te zoeken, maar dan moest ik weer terug naar mijn eigen plaats lopen om mijn schoenen aan te doen, maar die vond ik in eerste instantie niet, omdat iemand anders zijn wetsuit erop lag, amai wat een organisatie.
Dan uiteindelijk vertrokken met het lopen, ik moet zeker niet vertellen dat dit ook van geen kanten ging, onderweg zelf de neiging gehad om over te geven, dan maar even gewandeld en terug lopen, die vijf km was nog de hel. Maar ik ben nog niet als laatste aangekomen en heb het uitgedaan meer moest dat echt niet zijn deze keer.
Voor mij geen triatlon in Balen meer, het was een tegenvaller maar goed dat het einde seizoen was, en nu een tijdje rust en dan hier en daar eens een hardloopwedstrijd doen.
Tot de volgende.......
maandag 27 augustus 2012
triathlon Lommel
Mijn Voor laatste triatlon van dit seizoen is dus Lommel, na vorig jaar de Just for fun mee gedaan te hebben, koos ik dit jaar voor de 1/8ste.
We waren met ons gezinnetje al vrij vroeg vertrokken omdat de inschrijvingen al dicht zouden gaan om 14u wat ik toch wel vrij vroeg vind vermits wij pas zouden starten om 17 uur, maar we hadden het geluk dat het wel erg mooi weer was, wel heel warm, te warm eigenlijk. Dan maar kijken naar de 1/4 triatlon waar enkele van de clubleden aan mee deden en een collega trainer, dus we konden supporteren zo ging de tijd wel goed om.
Tegen kwart na drie ben ik me dan aan de mobilhome beginnen klaar maken voor mijn eigen wedstrijd.
Om 16 uur ben ik dan samen met mijn petekind Glenn naar de 1ste wissel gefietst aan het kanaal, daar alles op het gemak klaar gezet en dan maar wachten tot we konden starten, ik ging deze keer zonder wetsuit zwemmen omdat het toch warm genoeg was.
Tijd voor de briefing van de jury, even luisteren en dan richting water voor 750 meter, net voor ik het water in mocht gaan sprong mijn zwembril kapot, ik werd er even niet goed van, even paniek, nog vlug rond kijken of iemand nog een reserve bril bij had, dan maar zo het water in zonder bril, helemaal gestresseerd gestart, maar na enkele meters had ik de knop in mijn hoofd omgedraaid en zwemmen maar, het viel eigenlijk nog wel goed mee zo zonder bril zwemmen, na 18 min kwam ik uit het water zonder bril en wetsuit en mijn tijd was vier min sneller als anders op een 750m dus volgende keer zonder bril en wetsuit hi hi.
Dan de fiets op voor een parcours van 21km, ze hadden ons verwittigd dat het bij het vertrek smal zou zijn omdat er dranghekken zouden staan, wij komen dus met twee tegelijk aan de fiets start de ene vrouw valt tegen mij aan en ik val dus tegen de dranghekken, met gevolg de hekken tegen de grond, maar ik maar verder, mijn been bloede wel maar dit zou wel stoppen, mijn fietsen op de heen weg was heel goed met een gemiddelde van 31, maar de terug weg viel wat tegen met de wind op kop ging mijn gemiddelde naar 29,5
Dus 46min gefietst.
Op naar 5km lopen, wat zag ik hier tegenop met zo een warm weer pffff, het ging ook van geen kanten vooruit en heb er dan ook 33 min over gedaan. met een eindtijd van 1u38 ben ik nog vrij content.
Mijn volgende en laatste triatlon van dit seizoen zal Balen zijn, daarna plan ik nog een paar hardloopwedstrijden als het uitkomt en naar volgend jaar toe ga ik wat 1/4 de triatlons er tussen steken denk ik.
tot de volgende
We waren met ons gezinnetje al vrij vroeg vertrokken omdat de inschrijvingen al dicht zouden gaan om 14u wat ik toch wel vrij vroeg vind vermits wij pas zouden starten om 17 uur, maar we hadden het geluk dat het wel erg mooi weer was, wel heel warm, te warm eigenlijk. Dan maar kijken naar de 1/4 triatlon waar enkele van de clubleden aan mee deden en een collega trainer, dus we konden supporteren zo ging de tijd wel goed om.
Tegen kwart na drie ben ik me dan aan de mobilhome beginnen klaar maken voor mijn eigen wedstrijd.
Om 16 uur ben ik dan samen met mijn petekind Glenn naar de 1ste wissel gefietst aan het kanaal, daar alles op het gemak klaar gezet en dan maar wachten tot we konden starten, ik ging deze keer zonder wetsuit zwemmen omdat het toch warm genoeg was.
Tijd voor de briefing van de jury, even luisteren en dan richting water voor 750 meter, net voor ik het water in mocht gaan sprong mijn zwembril kapot, ik werd er even niet goed van, even paniek, nog vlug rond kijken of iemand nog een reserve bril bij had, dan maar zo het water in zonder bril, helemaal gestresseerd gestart, maar na enkele meters had ik de knop in mijn hoofd omgedraaid en zwemmen maar, het viel eigenlijk nog wel goed mee zo zonder bril zwemmen, na 18 min kwam ik uit het water zonder bril en wetsuit en mijn tijd was vier min sneller als anders op een 750m dus volgende keer zonder bril en wetsuit hi hi.
Dan de fiets op voor een parcours van 21km, ze hadden ons verwittigd dat het bij het vertrek smal zou zijn omdat er dranghekken zouden staan, wij komen dus met twee tegelijk aan de fiets start de ene vrouw valt tegen mij aan en ik val dus tegen de dranghekken, met gevolg de hekken tegen de grond, maar ik maar verder, mijn been bloede wel maar dit zou wel stoppen, mijn fietsen op de heen weg was heel goed met een gemiddelde van 31, maar de terug weg viel wat tegen met de wind op kop ging mijn gemiddelde naar 29,5
Dus 46min gefietst.
Op naar 5km lopen, wat zag ik hier tegenop met zo een warm weer pffff, het ging ook van geen kanten vooruit en heb er dan ook 33 min over gedaan. met een eindtijd van 1u38 ben ik nog vrij content.
Mijn volgende en laatste triatlon van dit seizoen zal Balen zijn, daarna plan ik nog een paar hardloopwedstrijden als het uitkomt en naar volgend jaar toe ga ik wat 1/4 de triatlons er tussen steken denk ik.
tot de volgende
woensdag 11 juli 2012
triathlon Nuenen
Op naar mijn volgende Triatlon in Nuenen deze vond plaats op 1 juli en ook nog in de voormiddag wat niet zo mijn ding is in de voormiddag sporten.
Dus om Acht uur s'morgens al richting Nuenen want om kwart voor elf mocht ik al starten op mijn 1/8ste.
Daar aangekomen eerst naar de inschrijving,terwijl maakte mijn ventje mijn fiets wedstrijdklaar maakte De inschrijving verliep vlot, op zoek dan naar de wisselzone waar ik mijn loopschoenen moest klaar zetten. Daar alles klaar gezet, dan aan de mobilhome mijn rugzak klaar gemaakt om mee te nemen naar de start van het zwemmen want dit was 2 km verder, daar op gemak naar toe gefietst en het fietsen voelde goed aan.
Alles klaar gezet en dan weer in mijn wetsuit wringen, deze keer had ik geen hulp van Eric want hij was met Sterre in het centrum blijven staan anders haalde ze het niet om me te zien fietsen.
Dan toch in mijn wetsuit geraakt, alles nog eens gecheckt bij de fiets, oké alles lag goed, op naar de zwemstart, amai wat lagen die boeien ver uit elkaar en toch was het maar 500m. De start van het zwemmen was niet zo leuk iedereen vertrok samen en het duurde wel wat eer dat iedereen te water kon gaan na het startschot. Op 13Min kwam ik uit het water, wat ik niet slecht vond vermits het wat duurde eer ik n het water was nadat het startschot gegeven was.
Op naar de fiets dan, deze keer had ik dadelijk een goed gevoel op de fiets we moesten 3 ronde doen, goed voor 23 km. een stukje door het centrum en dan twee keer een lange baan, met iedere keer het oprijden wind tegen. maar na 45min was ik in de wisselzone, iets sneller als anders zou dat nu echt aan mijn nieuwe triathlonstuurtje liggen???
De wissel verliep vlot en dan op naar het lopen en dat voor 5km, amai het was er warm om te lopen, het lopen ging me niet goed af, de eerste ronde viel nog we mee, maar de tweede ronde was vechten om vooruit te komen. heb er naar mijn zin veel te lang over gedaan, dus dat is het enige wat tegengevallen is voor mijn eigen.
Ik ben dan gefinisht in 1u37min
Tot op heden heb ik niets meer gepland van triatlons, we zien wel wat er op mijn pad komt.
Dus om Acht uur s'morgens al richting Nuenen want om kwart voor elf mocht ik al starten op mijn 1/8ste.
Daar aangekomen eerst naar de inschrijving,terwijl maakte mijn ventje mijn fiets wedstrijdklaar maakte De inschrijving verliep vlot, op zoek dan naar de wisselzone waar ik mijn loopschoenen moest klaar zetten. Daar alles klaar gezet, dan aan de mobilhome mijn rugzak klaar gemaakt om mee te nemen naar de start van het zwemmen want dit was 2 km verder, daar op gemak naar toe gefietst en het fietsen voelde goed aan.
Alles klaar gezet en dan weer in mijn wetsuit wringen, deze keer had ik geen hulp van Eric want hij was met Sterre in het centrum blijven staan anders haalde ze het niet om me te zien fietsen.
Dan toch in mijn wetsuit geraakt, alles nog eens gecheckt bij de fiets, oké alles lag goed, op naar de zwemstart, amai wat lagen die boeien ver uit elkaar en toch was het maar 500m. De start van het zwemmen was niet zo leuk iedereen vertrok samen en het duurde wel wat eer dat iedereen te water kon gaan na het startschot. Op 13Min kwam ik uit het water, wat ik niet slecht vond vermits het wat duurde eer ik n het water was nadat het startschot gegeven was.
Op naar de fiets dan, deze keer had ik dadelijk een goed gevoel op de fiets we moesten 3 ronde doen, goed voor 23 km. een stukje door het centrum en dan twee keer een lange baan, met iedere keer het oprijden wind tegen. maar na 45min was ik in de wisselzone, iets sneller als anders zou dat nu echt aan mijn nieuwe triathlonstuurtje liggen???
De wissel verliep vlot en dan op naar het lopen en dat voor 5km, amai het was er warm om te lopen, het lopen ging me niet goed af, de eerste ronde viel nog we mee, maar de tweede ronde was vechten om vooruit te komen. heb er naar mijn zin veel te lang over gedaan, dus dat is het enige wat tegengevallen is voor mijn eigen.
Ik ben dan gefinisht in 1u37min
Tot op heden heb ik niets meer gepland van triatlons, we zien wel wat er op mijn pad komt.
woensdag 6 juni 2012
Meetria Triathlon
Deze keer dus richting Hoogstraten,Meer voor de 1/8ste triatlon georganiseerd door Meetria.
Het weer viel deze keer echt wel tegen het was koud en dan nog eens die regen, nu maar hopen dat het toch zou stoppen met regen.
Eric had voor we vertrokken nog eens vlug op de buienradar gekeken en wat bleek het zou om twaalf uur op houden met regenen, op hoop van zegen dan maar.
Alles in de mobilhome geladen en weg waren we. Daar aangekomen mochten we in een wei van de boer parkeren. Met uitstappen had ik dus al dadelijk natte voeten, dat begon al goed op naar de tent dan maar om men nummer af te halen, maar daar was het echt wel zoeken om droog in de tent binnen te geraken.
Ondertussen was mijn broer ook gearriveerd, zijn twee zonen gingen ook mee doen aan de 1/8ste.
Doordat het zo bleef regenen hebben we met zen alle in de mobilhome alles klaar gemaakt voor de in de wisselzone te gaan zetten best gezellig.
Iedereen klaar, op naar de wisselzone daar alles neergezet en dan richting water, En ja hoor het was ondertussen op gehouden met regenen.
Me in mijn pak gewurmd en wachten op de start, de mannen zouden twee min voor de vrouwen vertrekken, leuk dan is het niet zo een drukke tijdens het vertrek, maar daar had ik het deze keer mis, het startschot werd gegeven en weg waren we, hier een stamp daar een duw, ze zwommen bijna over me heen. na 12.59
kwam ik uit het water, toch al ietsje beter als in Geel maar het kan nog veel beter vind ik.
Het was weer een eindje lopen naar de wisselzone, deze keer rustig de sokken aan gedaan geen blaren voor mij dit keer.
We kregen een fietsparcours van 26 km voorgeschoteld, veel lange recht stukken, maar ik kreeg de eerste 7 km de benen niet rondgedraaid.
Daarna kunnen stayeren met een andere vrouw en na 54min had ik de 26km erop zitten.
Op naar het lopen, het vertrek viel op zich wel mee, maar de 5km bleven maar duren een heel lang stuk langs de autostrade en in de verte niemand voor of achter me hoe saai kan lopen zijn. Eenmaal terug op de bewoonde wereld stonden mijn ventje en men broer me aan te moedigen voor de Laatste 500m, ze liepen met me mee en bleven me maar toe roepen dat ik er bijna was en dat geeft je wel weer even wat moed.
Aangekomen op 1u40'31"
61ste in totaal en 7de vrouw van mijn categorie, daar was ik heel blij mee eens in de top tien eindigen is altijd eens leuk.
Op naar de volgende traithlon in Nuenen
Het weer viel deze keer echt wel tegen het was koud en dan nog eens die regen, nu maar hopen dat het toch zou stoppen met regen.
Eric had voor we vertrokken nog eens vlug op de buienradar gekeken en wat bleek het zou om twaalf uur op houden met regenen, op hoop van zegen dan maar.
Alles in de mobilhome geladen en weg waren we. Daar aangekomen mochten we in een wei van de boer parkeren. Met uitstappen had ik dus al dadelijk natte voeten, dat begon al goed op naar de tent dan maar om men nummer af te halen, maar daar was het echt wel zoeken om droog in de tent binnen te geraken.
Ondertussen was mijn broer ook gearriveerd, zijn twee zonen gingen ook mee doen aan de 1/8ste.
Doordat het zo bleef regenen hebben we met zen alle in de mobilhome alles klaar gemaakt voor de in de wisselzone te gaan zetten best gezellig.
Iedereen klaar, op naar de wisselzone daar alles neergezet en dan richting water, En ja hoor het was ondertussen op gehouden met regenen.
Me in mijn pak gewurmd en wachten op de start, de mannen zouden twee min voor de vrouwen vertrekken, leuk dan is het niet zo een drukke tijdens het vertrek, maar daar had ik het deze keer mis, het startschot werd gegeven en weg waren we, hier een stamp daar een duw, ze zwommen bijna over me heen. na 12.59
kwam ik uit het water, toch al ietsje beter als in Geel maar het kan nog veel beter vind ik.
Het was weer een eindje lopen naar de wisselzone, deze keer rustig de sokken aan gedaan geen blaren voor mij dit keer.
We kregen een fietsparcours van 26 km voorgeschoteld, veel lange recht stukken, maar ik kreeg de eerste 7 km de benen niet rondgedraaid.
Daarna kunnen stayeren met een andere vrouw en na 54min had ik de 26km erop zitten.
Op naar het lopen, het vertrek viel op zich wel mee, maar de 5km bleven maar duren een heel lang stuk langs de autostrade en in de verte niemand voor of achter me hoe saai kan lopen zijn. Eenmaal terug op de bewoonde wereld stonden mijn ventje en men broer me aan te moedigen voor de Laatste 500m, ze liepen met me mee en bleven me maar toe roepen dat ik er bijna was en dat geeft je wel weer even wat moed.
Aangekomen op 1u40'31"
61ste in totaal en 7de vrouw van mijn categorie, daar was ik heel blij mee eens in de top tien eindigen is altijd eens leuk.
Op naar de volgende traithlon in Nuenen
dinsdag 15 mei 2012
triathlon Geel
Op naar de eerste individuele wedstrijd in Geel, er waren al enkele dagen geruchten dat het een duathlon zou worden i.p.v. een triatlon.
Ik dus echt hopen dat het zwemmen werd, want ik ben absoluut geen loper, en zeker geen twee maal.
Dus mijn ventje s'morgens eer we naar Geel vertrokken nog vlug eens op de site van de triatlon gekeken en ja ja het werd zwemmen. Joepie ik blij.
In geel aangekomen kwamen we al onmiddellijk veel bekende van de club tegen. sommige waren blij met het zwemmen andere hadden misschien iets liever gelopen.
de loopschoenen in de eerste wisselzone zetten en op naar de tweede wisselzone aan het kanaal.
Eric nam mijn heel materiaal mee zodat ik op het gemak met Kelly en Dorien kon losfietsen naar ginder.
Daar aangekomen alles op gemak klaar gemaakt en richting wisselzone, en dan weer tijd om in de wetsuit te springen, dit gaat al een heel pak beter als vorig jaar de volhouder wint he.
Ondertussen kregen we van de speaker te horen dat het water ondertussen 15 graden was, oef toch al twee graden warmer als ik Doornik.
Twee min voor de start mochten we het water in brr beetje koud maar viel beter mee als in Doornik, blijkbaar went dat wel vlug zo koud water.
Het startschot werd gegeven en hup weg waren we, ik vertrokken als een kieken zonder kop en na dik 100 meter mocht ik al even stoppen met crawl zwemmen om even te bekomen van mijn te snelle start met de groep mee. Dit doe ik nooit meer amai ik dacht even van"haal me maar uit het water" beetje bekomen en daarna terug kunnen crawl zwemmen tot het einde, maar ik was niet tevreden van mijn tijd 14'12 veel te lang daar moet aan gewerkt worden.
Op naar de fiets dan, bij het vertrek kregen we al onmiddellijk een brug voorgeschoteld pfff. de wind kwam op het parcours precies van alle kanten. Van mijn fietsen ben ik tevreden. De wisselzone in voor het laatste onderdeel dan het lopen, mijn zwaarste klus maar het ging wel heel goed en kon een mooi tempo blijven lopen en sneller als verwacht. De tweede ronde was dan wel iets minder, maar deze keer content van mijn lopen.
IK had verwacht dat ik er twee uur over de triatlon ging doen maar heb de finish gehaald in 1u50 dus beter als ik zelf verwacht had.
De volgende op mijn programma ga ik zeker trager starten met zwemmen.
Ik dus echt hopen dat het zwemmen werd, want ik ben absoluut geen loper, en zeker geen twee maal.
Dus mijn ventje s'morgens eer we naar Geel vertrokken nog vlug eens op de site van de triatlon gekeken en ja ja het werd zwemmen. Joepie ik blij.
In geel aangekomen kwamen we al onmiddellijk veel bekende van de club tegen. sommige waren blij met het zwemmen andere hadden misschien iets liever gelopen.
de loopschoenen in de eerste wisselzone zetten en op naar de tweede wisselzone aan het kanaal.
Eric nam mijn heel materiaal mee zodat ik op het gemak met Kelly en Dorien kon losfietsen naar ginder.
Daar aangekomen alles op gemak klaar gemaakt en richting wisselzone, en dan weer tijd om in de wetsuit te springen, dit gaat al een heel pak beter als vorig jaar de volhouder wint he.
Ondertussen kregen we van de speaker te horen dat het water ondertussen 15 graden was, oef toch al twee graden warmer als ik Doornik.
Twee min voor de start mochten we het water in brr beetje koud maar viel beter mee als in Doornik, blijkbaar went dat wel vlug zo koud water.
Het startschot werd gegeven en hup weg waren we, ik vertrokken als een kieken zonder kop en na dik 100 meter mocht ik al even stoppen met crawl zwemmen om even te bekomen van mijn te snelle start met de groep mee. Dit doe ik nooit meer amai ik dacht even van"haal me maar uit het water" beetje bekomen en daarna terug kunnen crawl zwemmen tot het einde, maar ik was niet tevreden van mijn tijd 14'12 veel te lang daar moet aan gewerkt worden.
Op naar de fiets dan, bij het vertrek kregen we al onmiddellijk een brug voorgeschoteld pfff. de wind kwam op het parcours precies van alle kanten. Van mijn fietsen ben ik tevreden. De wisselzone in voor het laatste onderdeel dan het lopen, mijn zwaarste klus maar het ging wel heel goed en kon een mooi tempo blijven lopen en sneller als verwacht. De tweede ronde was dan wel iets minder, maar deze keer content van mijn lopen.
IK had verwacht dat ik er twee uur over de triatlon ging doen maar heb de finish gehaald in 1u50 dus beter als ik zelf verwacht had.
De volgende op mijn programma ga ik zeker trager starten met zwemmen.
woensdag 2 mei 2012
BK ploegentriathlon Doornik
Op de dag van de arbeid zijn we afgezakt naar Doornik om gaan mee te doen aan een ploegentriathlon.
Wij als dames van de triathlonclub GETC. Waren met twee ploegjes de A ploeg en de B ploeg waartoe ik behoorde. Kelly,Marjan en ik dan.
We hadden afgesproken aan de inschrijvingen. We kregen ook te horen dat het zwemmen in de steengroeve wel zou doorgaan, het water was namelijk 13,5 graden, dus warm genoeg, alé warm is het verkeerde woord.
Om 13u16 zouden wij van start gaan , allemaal wel met een beetje zenuwen vooral de schrik om het koude water.
Op ons gemak de fiets in de wisselzone gaan zetten, wetsuit aangedaan en richting steengroeve want dit was 750m verwijderd van de wisselzone, dus uit het water komen was het wel nog stukje lopen tot aan de wissel.
we mochten te water gaan toen het aan ons was, amai ik moet zeker niet vertellen dat 13,5 graad echt wel koud is.
zwemmen tot aan de start en daar even wachten op het startsignaal en weg waren we, in begin had Kelly wat moeite om aan het water te wennen, maar daarna waren we op weg naar de finish met ijskoude voeten en handen, maar éénmaal aan het zwemmen was het wel te doen. het had me toch op de adem genomen en af en toe moest ik de twee dames van mijn team laten gaan. maar telkens kwam ik weer bij. oké onze 750m zat erop en nu richting wisselzone lopen een steil bergje naar boven dan nog eens trappen omhoog om zo in de wisselzone te geraken. Op naar het fietsgedeelte dit ging echt wel een heel stuk beter als het zwemmen, we draaide mooi rond en wisselde af en toe van positie zodat iedereen van ons drie even de kop nam. de 20km waren goed gegaan, terug de wisselzone binnen voor twee rondjes van 2,5km te lopen, oh wat zag ik hier tegenop vooral omdat ik al sinds paasmaandag met mijn knie sukkel en niet wist of ik het lopen wel tot een goed einde kon brengen, alé hup we waren weg en wonder bij wonder ik voelde geen pijn was het van de adrenaline of van de supporters die ons aanmoedigde blij als ik was volgde ik de dames zo goed als ik kon, want dit is echt wel mijn slechtste onderdeel. maar we hebben het er goed van afgebracht in een totaal tijd van 1u37'59" Heel content zijn we met deze tijd en volgend jaar gaan we zeker terug, maar dan hopelijk met iets warmer water.
Nu morgen toch maar eens naar de sportdokter eens zien wat die van de knie zegt. hopelijk geen stop want dit zou voor mij een ramp zijn.
Want Geel Here we comme.
Wij als dames van de triathlonclub GETC. Waren met twee ploegjes de A ploeg en de B ploeg waartoe ik behoorde. Kelly,Marjan en ik dan.
We hadden afgesproken aan de inschrijvingen. We kregen ook te horen dat het zwemmen in de steengroeve wel zou doorgaan, het water was namelijk 13,5 graden, dus warm genoeg, alé warm is het verkeerde woord.
Om 13u16 zouden wij van start gaan , allemaal wel met een beetje zenuwen vooral de schrik om het koude water.
Op ons gemak de fiets in de wisselzone gaan zetten, wetsuit aangedaan en richting steengroeve want dit was 750m verwijderd van de wisselzone, dus uit het water komen was het wel nog stukje lopen tot aan de wissel.
we mochten te water gaan toen het aan ons was, amai ik moet zeker niet vertellen dat 13,5 graad echt wel koud is.
zwemmen tot aan de start en daar even wachten op het startsignaal en weg waren we, in begin had Kelly wat moeite om aan het water te wennen, maar daarna waren we op weg naar de finish met ijskoude voeten en handen, maar éénmaal aan het zwemmen was het wel te doen. het had me toch op de adem genomen en af en toe moest ik de twee dames van mijn team laten gaan. maar telkens kwam ik weer bij. oké onze 750m zat erop en nu richting wisselzone lopen een steil bergje naar boven dan nog eens trappen omhoog om zo in de wisselzone te geraken. Op naar het fietsgedeelte dit ging echt wel een heel stuk beter als het zwemmen, we draaide mooi rond en wisselde af en toe van positie zodat iedereen van ons drie even de kop nam. de 20km waren goed gegaan, terug de wisselzone binnen voor twee rondjes van 2,5km te lopen, oh wat zag ik hier tegenop vooral omdat ik al sinds paasmaandag met mijn knie sukkel en niet wist of ik het lopen wel tot een goed einde kon brengen, alé hup we waren weg en wonder bij wonder ik voelde geen pijn was het van de adrenaline of van de supporters die ons aanmoedigde blij als ik was volgde ik de dames zo goed als ik kon, want dit is echt wel mijn slechtste onderdeel. maar we hebben het er goed van afgebracht in een totaal tijd van 1u37'59" Heel content zijn we met deze tijd en volgend jaar gaan we zeker terug, maar dan hopelijk met iets warmer water.
Nu morgen toch maar eens naar de sportdokter eens zien wat die van de knie zegt. hopelijk geen stop want dit zou voor mij een ramp zijn.
Want Geel Here we comme.
woensdag 11 april 2012
Ladies fun duathlon Herentals
Paasmaandag Mijn eerste wedstrijd zit erop, al was het dan niet het ideale weer om aan de duathlon deel te nemen toch ging ik ervoor, vooral om te kijken hoe het met mijn conditie gesteld is.
Na een korte briefing werd de start van het eerste loopgedeelte gegeven, we moesten 5km doen op onverharde ondergrond, nu leek het dus ook nog volledig in het bos te zijn, met een paar heuveltjes en een paar singletracks, niet echt mijn ding en zeker niet om een snelle tijd neer te zetten. Ik had me voorgenomen om rustig te vertrekken, maar nee ik natuurlijk weer mee met als gevolg mij de eerste km het licht zo een beetje uitgelopen. Toch redelijk vlug bekomen dus op naar de volgende kilometers, het waren er uiteindelijk 5,2km deze had ik gedaan in 32min waar ik niet echt content over was, maar ja nadien gezien zo een parcours pffffff. Dan mijn wissel die verliep heel vlot en dan de fiets op voor 20km het waren 3 rondjes van 7km. Het fietsen ging me heel goed af, ondanks de motregen en de wind kwam ik goed vooruit, de eerste ronde zo een beetje in het wiel blijven hangen, maar dit ging me niet meer snel genoeg, dus moest ik er zelf vandoor en ik had onmiddellijk een lengte van zo'n 20 meter en dit is zo gebleven tot het einde. 41min op 20km niet slecht vind ik.
Terug de wisselzone in dit ging ook weer vlot, maar eenmaal de loopschoenen terug aan voelde ik mijn benen gewoon niet meer, het lopen werd afzien en dan duurt 2,5km lang.
Maar met de nodige aanmoediging van man en dochter ga je er dan toch weer voor.
Over het algemeen kan ik tevreden terug kijken op deze wedstrijd, maar er moet echt nog gewerkt worden aan dat lopen van me, dus werk aan de winkel.
Mijn volgende wedstrijd zal in Doornik de BK ploegentriathlon zijn, met drie starten en met drie aankomen en er mag tussen de eerste en de laatste maar 20sec zijn, dus dit word een uitdaging om naar uit te kijken.
En het zwemmen ligt me nu net iets meer dan 2x moeten lopen, dus geef mij maar triatlonnekes i.p.v. duathlon.
Tot de volgende.
Na een korte briefing werd de start van het eerste loopgedeelte gegeven, we moesten 5km doen op onverharde ondergrond, nu leek het dus ook nog volledig in het bos te zijn, met een paar heuveltjes en een paar singletracks, niet echt mijn ding en zeker niet om een snelle tijd neer te zetten. Ik had me voorgenomen om rustig te vertrekken, maar nee ik natuurlijk weer mee met als gevolg mij de eerste km het licht zo een beetje uitgelopen. Toch redelijk vlug bekomen dus op naar de volgende kilometers, het waren er uiteindelijk 5,2km deze had ik gedaan in 32min waar ik niet echt content over was, maar ja nadien gezien zo een parcours pffffff. Dan mijn wissel die verliep heel vlot en dan de fiets op voor 20km het waren 3 rondjes van 7km. Het fietsen ging me heel goed af, ondanks de motregen en de wind kwam ik goed vooruit, de eerste ronde zo een beetje in het wiel blijven hangen, maar dit ging me niet meer snel genoeg, dus moest ik er zelf vandoor en ik had onmiddellijk een lengte van zo'n 20 meter en dit is zo gebleven tot het einde. 41min op 20km niet slecht vind ik.
Terug de wisselzone in dit ging ook weer vlot, maar eenmaal de loopschoenen terug aan voelde ik mijn benen gewoon niet meer, het lopen werd afzien en dan duurt 2,5km lang.
Maar met de nodige aanmoediging van man en dochter ga je er dan toch weer voor.
Over het algemeen kan ik tevreden terug kijken op deze wedstrijd, maar er moet echt nog gewerkt worden aan dat lopen van me, dus werk aan de winkel.
Mijn volgende wedstrijd zal in Doornik de BK ploegentriathlon zijn, met drie starten en met drie aankomen en er mag tussen de eerste en de laatste maar 20sec zijn, dus dit word een uitdaging om naar uit te kijken.
En het zwemmen ligt me nu net iets meer dan 2x moeten lopen, dus geef mij maar triatlonnekes i.p.v. duathlon.
Tot de volgende.
woensdag 28 december 2011
kerstcorrida meeuwen
Gisteren afgezakt naar de kerstcorrida in Meeuwen voor de 5km te lopen.
Ben nu aan mijn vierde week van het trainingsschema begonnen, we zullen eens zien wat er in zit na bijna vier weken trainen.
Mag toch wel zeggen dat ik al drie drukke weken training achter de rug heb. Af en toe heb ik eens een duwtje in de rug nodig van het ventje om toch te vertrekken, maar éénmaal weg kan het plezier niet op.
Dus Nu maar eens een testje wat ik al met de looptrainingen bereikt heb.
Ik had helemaal geen goed gevoel in de benen toen ik thuis vertrok richting Meeuwen.
Loom, moe ,oei oei wat ging dit geven. Andere leden van de atletiekclub kwamen ook naar Meeuwen om te lopen, ze vroegen me al " en ben je er klaar voor" Ik zei mijn benen voelen heel slecht aan maar we zullen wel zien.
Om kwart na zeven zou de start zijn, dus vijf voor zeven ben ik dan heel rustig beginnen opwarmen, zie het nut er niet van in om zo heel lang op voorhand op te warmen.
Me 10' voor het vertrek naar de start begeven want het is daar altijd een massa vertrekkers. had me iets of wat in de midden opgesteld en nu maar hopen dat alles vlot verliep.
Daar gingen we dan van start eerst een ronde van 1,250km en daarna twee rondjes van 2km.
De trainer had me gezegd rustig vertrekken en de laatste 2km voluit. Dus in begin rustig vertrokken maar wat voelde mijn benen goed aan en de neiging om sneller te gaan zat er echt in, maar dan had ik ook wel weer in mijn achterhoofd dat ik op laatste dan misschien niet meer sneller kon.
Dus mooi tempo blijven lopen eerste twee ronde en laatste ronde iets versneld met op het laatste nog een spurtje tot aan de finish.
Mijn tijd was 29'03 en dat op 5,250km.
Heel content met deze tijd moet ik zeggen zo snel heb ik nog niet kunnen lopen in een wedstrijd gewoonlijk zat ik zo rond de 6' de km nu kon ik aan 5'33 de km lopen toch al een heel verschil voor nog maar drie weken met mijn schema bezig te zijn.
Maar misschien was de conditie na september dan ook nog niet helemaal weg. Nu nog wat aan de kilo's werken en we kunnen er tegen aan in het komende triatlon seizoen.
tot vlug.
Ben nu aan mijn vierde week van het trainingsschema begonnen, we zullen eens zien wat er in zit na bijna vier weken trainen.
Mag toch wel zeggen dat ik al drie drukke weken training achter de rug heb. Af en toe heb ik eens een duwtje in de rug nodig van het ventje om toch te vertrekken, maar éénmaal weg kan het plezier niet op.
Dus Nu maar eens een testje wat ik al met de looptrainingen bereikt heb.
Ik had helemaal geen goed gevoel in de benen toen ik thuis vertrok richting Meeuwen.
Loom, moe ,oei oei wat ging dit geven. Andere leden van de atletiekclub kwamen ook naar Meeuwen om te lopen, ze vroegen me al " en ben je er klaar voor" Ik zei mijn benen voelen heel slecht aan maar we zullen wel zien.
Om kwart na zeven zou de start zijn, dus vijf voor zeven ben ik dan heel rustig beginnen opwarmen, zie het nut er niet van in om zo heel lang op voorhand op te warmen.
Me 10' voor het vertrek naar de start begeven want het is daar altijd een massa vertrekkers. had me iets of wat in de midden opgesteld en nu maar hopen dat alles vlot verliep.
Daar gingen we dan van start eerst een ronde van 1,250km en daarna twee rondjes van 2km.
De trainer had me gezegd rustig vertrekken en de laatste 2km voluit. Dus in begin rustig vertrokken maar wat voelde mijn benen goed aan en de neiging om sneller te gaan zat er echt in, maar dan had ik ook wel weer in mijn achterhoofd dat ik op laatste dan misschien niet meer sneller kon.
Dus mooi tempo blijven lopen eerste twee ronde en laatste ronde iets versneld met op het laatste nog een spurtje tot aan de finish.
Mijn tijd was 29'03 en dat op 5,250km.
Heel content met deze tijd moet ik zeggen zo snel heb ik nog niet kunnen lopen in een wedstrijd gewoonlijk zat ik zo rond de 6' de km nu kon ik aan 5'33 de km lopen toch al een heel verschil voor nog maar drie weken met mijn schema bezig te zijn.
Maar misschien was de conditie na september dan ook nog niet helemaal weg. Nu nog wat aan de kilo's werken en we kunnen er tegen aan in het komende triatlon seizoen.
tot vlug.
zondag 27 november 2011
Veldloopcross te genk
Vandaag er voor gekozen om de veldloopcross van Genk mee te doen, vermits de kinderen er ook wedstrijd gingen lopen en ik toch als trainer aanwezig ben om de kinderen te begeleiden in hun opwarming, kon ik even goed eens de wedstrijd van de masters mee doen, eens kijken hoe het met de conditie gesteld is.
Het parcours was 4,7 km en het was over Finse piste met hier en daar een heuveltje in, nu hadden ze er van de week ook nog pas nieuwe schors opgelegd dus nog zwaarder om te lopen, tijdens het begin van de wedstrijd heel zware benen, kan misschien zijn van mijn zwemtrainingen van de week, ben bij de nieuwe triathlonclub gestart en de zwemtrainingen zijn best pittig. Maar na enige tijd draaide de benen al iets beter en toch leek het alsof ik niet vooruit kwam op de schors.
Ik had me voorgenomen om niet te snel mee te vertrekken want nadien moet ik me dat altijd bekopen, deze keer dus beetje ingehouden bij begin en daarna rustig mijn tempo zoeken.de dame waar ik vorig achter moest blijven in ST-Truiden kon ik nu met gemak achter me laten, joepie de conditie is er op vooruit gegaan. maar toch bleef ik maar achterom kijken of ze niet naderde, in de laatste ronde kreeg ik het moeilijker en was ik blij dat mijn ventje en de rest van de club me nog eens goed aanmoedigde. einde in zicht, heel content dat ik het uitgelopen had en over mijn tijd ben ik ook tevreden 27'52 op eigen klok nog even afwachten wat de officiële uitslag zegt.
Op 1 december begin ik met mijn nieuw schema voor het triatlon seizoen ik kijk er al naar uit.
Het parcours was 4,7 km en het was over Finse piste met hier en daar een heuveltje in, nu hadden ze er van de week ook nog pas nieuwe schors opgelegd dus nog zwaarder om te lopen, tijdens het begin van de wedstrijd heel zware benen, kan misschien zijn van mijn zwemtrainingen van de week, ben bij de nieuwe triathlonclub gestart en de zwemtrainingen zijn best pittig. Maar na enige tijd draaide de benen al iets beter en toch leek het alsof ik niet vooruit kwam op de schors.
Ik had me voorgenomen om niet te snel mee te vertrekken want nadien moet ik me dat altijd bekopen, deze keer dus beetje ingehouden bij begin en daarna rustig mijn tempo zoeken.de dame waar ik vorig achter moest blijven in ST-Truiden kon ik nu met gemak achter me laten, joepie de conditie is er op vooruit gegaan. maar toch bleef ik maar achterom kijken of ze niet naderde, in de laatste ronde kreeg ik het moeilijker en was ik blij dat mijn ventje en de rest van de club me nog eens goed aanmoedigde. einde in zicht, heel content dat ik het uitgelopen had en over mijn tijd ben ik ook tevreden 27'52 op eigen klok nog even afwachten wat de officiële uitslag zegt.
Op 1 december begin ik met mijn nieuw schema voor het triatlon seizoen ik kijk er al naar uit.
20 nov floreal run Lichtaart
Het Tweede jaar op rij dat ik ga meedoen aan de floreal run te Lichtaart, in de voormiddag is er een mountainbike wedstrijd, namiddag een duathlon en nog eens een hardloopwedstrijd dus keuze genoeg.
Ik koos voor de 3 km wedstrijd, het is een zwaar parcours heuveltjes en losse zand mag je verwachten.
Het parcours was dit jaar iets veranderd ten opzichte van vorig jaar, en het mag gezegd het was een stuk zwaarder als vorig jaar.
Ik had gedacht om mijn tijd van vorig jaar te verbeteren, maar dat zat er niet in met het parcours van nu.
Mijn eindtijd was 17'15" waar ik tevreden mee ben.
De volgende wedstrijd word een veldcross in Genk.
Verslagje volgt
Ik koos voor de 3 km wedstrijd, het is een zwaar parcours heuveltjes en losse zand mag je verwachten.
Het parcours was dit jaar iets veranderd ten opzichte van vorig jaar, en het mag gezegd het was een stuk zwaarder als vorig jaar.
Ik had gedacht om mijn tijd van vorig jaar te verbeteren, maar dat zat er niet in met het parcours van nu.
Mijn eindtijd was 17'15" waar ik tevreden mee ben.
De volgende wedstrijd word een veldcross in Genk.
Verslagje volgt
maandag 7 november 2011
Weekendje einruhr
Na een maand beetje getraind te hebben gaan we nog eens een wedstrijd mee pikken in het Duitse Einruhr.
Omdat mijn ventje zich een paar maanden geleden had ingeschreven om daar een natuurmarathon te gaan doen hebben we er met mijn ouders en dochter maar een gans weekendje van gemaakt.
En dan kwam het goed uit dat er op zaterdag een 5km loop plaats vond en op Zondag dan de Marathon.
Vrijdag in de late namiddag zijn we aangekomen in ons hotel, het was een zeer mooi hotel en we hadden mooi weer wat moet een mens nog meer hebben.
We hebben eventjes de streek verkend en al eens in de tent gaan kijken om hoe laat ik me op zaterdag kon inschrijven voor de 5 km. Zaterdag voormiddag dan naar de inschrijving gereden met de auto en daarna nog een kleine wandeling gaan doen, ik voelde me tijdens het wandelen al niet echt honderd procent, maar ik dacht dat misschien wel een beetje zenuwen konden zijn.
Maar eenmaal terug aan het hotel begon de ellende, hoeveel keer ik op korte tijd naar het toilet heb moeten lopen kan ik niet zeggen, ik voelde me wel leeg. Zou het nu van het eten komen of was ik aan het ziek worden.
Bij mijn ouders op de kamer dan maar medicatie gaan halen, want ik had me ingeschreven voor de 5km dus ik wou die ook lopen. Maar de medicatie bleek niet echt te helpen. Een half uur voor de start dan nog maar eens medicatie genomen en deze bleek dan precies op tijd zijn werk te doen. Nog wat buikpijn aan de start maar het was te doen.
Om half vier zijn we dan van start gegaan ik stond redelijk vooraan bij de start zodat ik vlug weg was want na 200m werd het smal en ik had geen zin om daar staan aan te schuiven.
Heel goed weg misschien zelfs iets te snel en beetje opgeblazen, maar ik kwam vlug terug op adem 400m verderop stond mijn ventje mij dan op te wachten hij zou de rest van het parcours met me mee lopen. hij moedigde me aan en wees me waar ik het best kon lopen want het was allemaal bosweg en je zag niet goed waar je liep met al die bladeren op de grond en hier en daar kon je u voet wel eens goed omslaan.
We kregen ook 90 hoogtemeters te verwerken maar mijn bergop bleef eigenlijk goed gaan. want de bergaf die er na kwam ging niet echt veel sneller.
Het was een heel mooi parcours en kwamen zelf trappen in voor en dan voel je je benen wel. Maar aangezien het parcours vind ik dat het me heel goed is mee gevallen, was content van mijn eigen kunnen en meer zit er niet in dus moeten we ook niet meer verwachten. Ik ben over de finish gekomen in 29'44".
Misschien in de toekomst beetje anders gaan trainen dat er wat snelheid in de benen komt.
Maar we kijken terug uit naar het triatlon seizoen bij mijn nieuwe club GE.T.C. Geel.
Omdat mijn ventje zich een paar maanden geleden had ingeschreven om daar een natuurmarathon te gaan doen hebben we er met mijn ouders en dochter maar een gans weekendje van gemaakt.
En dan kwam het goed uit dat er op zaterdag een 5km loop plaats vond en op Zondag dan de Marathon.
Vrijdag in de late namiddag zijn we aangekomen in ons hotel, het was een zeer mooi hotel en we hadden mooi weer wat moet een mens nog meer hebben.
We hebben eventjes de streek verkend en al eens in de tent gaan kijken om hoe laat ik me op zaterdag kon inschrijven voor de 5 km. Zaterdag voormiddag dan naar de inschrijving gereden met de auto en daarna nog een kleine wandeling gaan doen, ik voelde me tijdens het wandelen al niet echt honderd procent, maar ik dacht dat misschien wel een beetje zenuwen konden zijn.
Maar eenmaal terug aan het hotel begon de ellende, hoeveel keer ik op korte tijd naar het toilet heb moeten lopen kan ik niet zeggen, ik voelde me wel leeg. Zou het nu van het eten komen of was ik aan het ziek worden.
Bij mijn ouders op de kamer dan maar medicatie gaan halen, want ik had me ingeschreven voor de 5km dus ik wou die ook lopen. Maar de medicatie bleek niet echt te helpen. Een half uur voor de start dan nog maar eens medicatie genomen en deze bleek dan precies op tijd zijn werk te doen. Nog wat buikpijn aan de start maar het was te doen.
Om half vier zijn we dan van start gegaan ik stond redelijk vooraan bij de start zodat ik vlug weg was want na 200m werd het smal en ik had geen zin om daar staan aan te schuiven.
Heel goed weg misschien zelfs iets te snel en beetje opgeblazen, maar ik kwam vlug terug op adem 400m verderop stond mijn ventje mij dan op te wachten hij zou de rest van het parcours met me mee lopen. hij moedigde me aan en wees me waar ik het best kon lopen want het was allemaal bosweg en je zag niet goed waar je liep met al die bladeren op de grond en hier en daar kon je u voet wel eens goed omslaan.
We kregen ook 90 hoogtemeters te verwerken maar mijn bergop bleef eigenlijk goed gaan. want de bergaf die er na kwam ging niet echt veel sneller.
Het was een heel mooi parcours en kwamen zelf trappen in voor en dan voel je je benen wel. Maar aangezien het parcours vind ik dat het me heel goed is mee gevallen, was content van mijn eigen kunnen en meer zit er niet in dus moeten we ook niet meer verwachten. Ik ben over de finish gekomen in 29'44".
Misschien in de toekomst beetje anders gaan trainen dat er wat snelheid in de benen komt.
Maar we kijken terug uit naar het triatlon seizoen bij mijn nieuwe club GE.T.C. Geel.
woensdag 5 oktober 2011
10 km Breda singelloop
Nu mijn project van Over De Streep voorbij is. Gaan we ons een beetje bezig houden in de winter met loopwedstrijden en winterduathlons.
Normaal gezien had Stijn ons aangeraden om na de Zwintriathlon 3 weken voledige rust te nemen om zo ons lichaam te laten bekomen van het hele project.
Ik had aan Stijn gevraagd of ik toch nog een 10 km mocht lopen op 2 october omdat de dames van de atletiekclub waar ik trainster ben een schema hadden gevolgd om een 10km te lopen binnen het uur.
En ik had beloofd dat ik ook zou mee doen. Dus had ik na mijn 1/4de in Knokke maar 1 weekje rust genomen. Na die week ben ik goed ziek geworden en moest ik antibiotica nemen, ik denk dat mijn lichaam gewoon een beetje op was.
Dus heb ik met de dames maar drie trainingen kunnen mee doen die zij op hun schema hadden staan.
Ik voelde me wel vlug terug beter maar het trainen ging van geen kanten, misschien had ik dan toch maar beter 3 weken rust genomen.
Op naar Breda dan,
Met heel weinig voorbereiding op de 10km zullen we wel zien hoe goed de conditie nog is.
Het was enorm warm om te lopen 28 graden en dan ook nog eens veel te weining drank posten voorzien voor zo een weer.
Met ons allen vertrokken, maar het groepje lag al vlug uit elkaar met drie waren ze weg want ze wilden aan 5'30" de km lopen, dat was voor ons te snel want dan zouden we ons opblazen, dus met drie bleven we de eerste drie km bij elkaar en we liepen aan een gemiddelde van 5'45" de km. de eerste kilometers vielen wel mee buiten de pijn aan mijn voet en scheen maar dat nemen we er wel bij.
Na drie km vertrok er nog stilaan eentje van bij ons in de groep, dus bleven we nog met twee over.
Met ons tweetjes hebben we dan verder gelopen aan het zelfde tempo, het zuchten en puffen begon stilaan erger te worden.
Na zes km heb ik dan tegen mijn maatje gezegd loop maar door, want mijn ademhaling was nog alles behalve goed, daar kwam dus mijn eerste keer wandelen, maar het zat er nog wel altijd in om onder dat uur aan te komen. Dus maar weer terug vertrokken met lopen en het was maar weer voor een kort stukje.
Denk dat ik mij in begin heb opgeblazen met aan dat tempo te vertrekken. zes km aan dat tempo oké maar geen Tien km.
Dus werd het lopen, wandelen, lopen. de laatste 2 km zag ik dan dat ik het toch niet meer haalde om binnen dat uur te fininschen dus heb ik het maar rustiger verder afgewerkt, voor mij was het ook geen doel om het binne het uur afgewerkt te krijgen.
Ben toch blij dat ik de 10 km uitgelopen heb en niet opgegeven heb want daar had ik tijdens het lopen ook wel eens aan gedacht, maarja waar zit je karakter dan hé.
Ben aangekomen in 1u 06'. vind op zich nog niet zo slecht om na zo een periode van over de streep toch nog op deze tijd te eindigen en zonder voorbereiding en het ziek zijn voor af gaande.
Nu beetje rust nemen en dan op naar onze volgende uitdaging maar die staat nog niet vast.
Wel weet ik dat ik in de winter zeker ga bezig blijven met hardlopen om zeker niet teveel conditie te verliezen om er in de zomer terug in te kunnen vliegen op de 1/8ste triathlons.
Tot vlug
Normaal gezien had Stijn ons aangeraden om na de Zwintriathlon 3 weken voledige rust te nemen om zo ons lichaam te laten bekomen van het hele project.
Ik had aan Stijn gevraagd of ik toch nog een 10 km mocht lopen op 2 october omdat de dames van de atletiekclub waar ik trainster ben een schema hadden gevolgd om een 10km te lopen binnen het uur.
En ik had beloofd dat ik ook zou mee doen. Dus had ik na mijn 1/4de in Knokke maar 1 weekje rust genomen. Na die week ben ik goed ziek geworden en moest ik antibiotica nemen, ik denk dat mijn lichaam gewoon een beetje op was.
Dus heb ik met de dames maar drie trainingen kunnen mee doen die zij op hun schema hadden staan.
Ik voelde me wel vlug terug beter maar het trainen ging van geen kanten, misschien had ik dan toch maar beter 3 weken rust genomen.
Op naar Breda dan,
Met heel weinig voorbereiding op de 10km zullen we wel zien hoe goed de conditie nog is.
Het was enorm warm om te lopen 28 graden en dan ook nog eens veel te weining drank posten voorzien voor zo een weer.
Met ons allen vertrokken, maar het groepje lag al vlug uit elkaar met drie waren ze weg want ze wilden aan 5'30" de km lopen, dat was voor ons te snel want dan zouden we ons opblazen, dus met drie bleven we de eerste drie km bij elkaar en we liepen aan een gemiddelde van 5'45" de km. de eerste kilometers vielen wel mee buiten de pijn aan mijn voet en scheen maar dat nemen we er wel bij.
Na drie km vertrok er nog stilaan eentje van bij ons in de groep, dus bleven we nog met twee over.
Met ons tweetjes hebben we dan verder gelopen aan het zelfde tempo, het zuchten en puffen begon stilaan erger te worden.
Na zes km heb ik dan tegen mijn maatje gezegd loop maar door, want mijn ademhaling was nog alles behalve goed, daar kwam dus mijn eerste keer wandelen, maar het zat er nog wel altijd in om onder dat uur aan te komen. Dus maar weer terug vertrokken met lopen en het was maar weer voor een kort stukje.
Denk dat ik mij in begin heb opgeblazen met aan dat tempo te vertrekken. zes km aan dat tempo oké maar geen Tien km.
Dus werd het lopen, wandelen, lopen. de laatste 2 km zag ik dan dat ik het toch niet meer haalde om binnen dat uur te fininschen dus heb ik het maar rustiger verder afgewerkt, voor mij was het ook geen doel om het binne het uur afgewerkt te krijgen.
Ben toch blij dat ik de 10 km uitgelopen heb en niet opgegeven heb want daar had ik tijdens het lopen ook wel eens aan gedacht, maarja waar zit je karakter dan hé.
Ben aangekomen in 1u 06'. vind op zich nog niet zo slecht om na zo een periode van over de streep toch nog op deze tijd te eindigen en zonder voorbereiding en het ziek zijn voor af gaande.
Nu beetje rust nemen en dan op naar onze volgende uitdaging maar die staat nog niet vast.
Wel weet ik dat ik in de winter zeker ga bezig blijven met hardlopen om zeker niet teveel conditie te verliezen om er in de zomer terug in te kunnen vliegen op de 1/8ste triathlons.
Tot vlug
vrijdag 9 september 2011
1/4 de Generali Zwintriathlon
Mijn laatste doel van het project Over de streep was om een 1/4de triatlon uit te doen.
Deze Vond dus plaats in Knokke, de meest sfeervolle en leuke 1/4de triatlon schijnt.Dus vond onze trainer Stijn het een goed idee om aan deze triatlon deel te nemen om ons doel te kunnen verwezenlijken.
We hadden geluk dat we via de VTDL konden inschrijven, want anders is het heel moeilijk om er aan te kunnen deelnemen ik heb me laten vertellen dat het geheel op 4 min uitverkocht was dit jaar.
Dus mijn man en ik al de dag ervoor richting Knokke om daar een nachtje door te brengen, om zo minder stress te hebben s'morgens.
We waren goed op tijd in Knokke, dus daar nog beetje gaan loslopen en parcours beetje verkennen er stond een verschrikkelijke harde wind en dan daar ook nog eens regen bij, niet echt een weertje om aan een triatlon deel te nemen, maar ja we hadden nog een dagje he.
Na het inlopen, terug richting hotel voor droge kleren en dan iets zoeken om nog een laatste spaghetti te eten.
Na het eten zijn we dan richting sporthal gegaan om me al in te schrijven had ik die zorg ook al niet meer de dag zelf.
Het was er erg druk en ik moest me inschrijven in post 2, amai dat was de langste rij van allemaal en er waren tien inschrijf posten dus dat kon tellen.
Dan maar terug richting hotel om de beentje te laten rusten en alles rustig voor te bereiden voor de grote dag.
Ik heb altijd aan mezelf getwijfeld als ik dit wel zou kunnen, iedereen garandeerde me van je kan het wel, maar ik was wel degene die het zelf moest doen. Maar ik kreeg enorm veel Steun van mijn ventje en ik wou laten zien dat het me wel zou lukken. Ik kreeg de avond ervoor ook heel veel sms'jes binnen dat ik het goed moest doen en dat ze voor me gingen duimen, dat deed wel deugd weten dat er zoveel mensen aan je denken op dat moment, het zijn er teveel om allemaal persoonlijk te bedanken, dus bij deze al een dikke dank je wel.
Griet wil ik toch even bedanken met de bemoedigende woorden die ze me schreef, Ik had er enorm graag met ons vieren gestaan om deze klus af te werken, maar jammer genoeg heeft ze moeten afhaken.
S'morgens hadden we dan maar met ons drietjes afgesproken in de sporthal. Het was weer een blij weder zien jammer dat Odile weer in de prak lag met haar heup maar heel moedig dat ze toch wou starten,chapeau meid.
Op zich had ik niet zoveel stress als de andere wedstrijden raar maar waar. Op richting wisselzone van het fietsen naar het lopen dan maar. Daar de loopschoenen gaan klaar zetten en wachten tot we met z'n alle richting sluis vertrokken, amai dit was echt wel mega veel volk maar zonder problemen zijn we dan in sluis aangekomen.
Daar mochten we dan onze fiets gaan klaar zetten en ons na een tijdje in onze wetsuit laten glijden wat worden we daar handig in na een paar keer gedaan te hebben.
Het begon al vrij snel dat alle waves richting startplaats gingen.
de zenuwen begonnen iets meer te komen.
We stonden klaar om het water in te gaan het was niet al te druk, maar ik kreeg toch een stamp van hier en van daar bij het vertrek door schoolslag zwemsters ik had de ademhaling vrij snel onder controle en weg waren we voor 1000m zwemmen, richting boei was het wind op zwemmen en dat voel je wel maar het bleef vrij vlot gaan ik had er een goed gevoel bij, eenmaal rond de boei op terug weg moest ik toch een paar keer kijken hoe ver het nog was.
Ik kam uit het water op 28'12" wat ik niet slecht vind voor mijn eerste keer.
Dan richting wissel die verliep ook vrij vlot en op 2'50" verliet ik de wissel al voor te beginnen aan een loodzwaar fietsparcours van 45KM.
Het was 38km wind tegen op sommige momenten had ik echt het gevoel dat ik stil stond, maar ik had hier ook alweer een goed gevoel en fietste er op los, op zes km had ik mijn maatje Odile al ingehaald dit was me nog nooit eerder gebeurd, maar je zag aan haar dat ze de pijn moest verbijten en toch moedig verder doen.
Na 1u43' zat mijn fietsen erop, dit had ik zelf niet verwacht en zeker niet met de felle wind die er stond, dan krijg je toch even vleugels als alles zo goed gaat.
de tweede wissel was 6'48 dus wel heeeeeeel lang als ik dat zo op de uitslag lijst terug vind.
Maar nu kwam dus mijn ergste onderdeel het lopen en dan ook nog eens tien km op de dijk lopen,
Maar het vertrek ging redelijk vlot, Steven passeerde me en gaf me bergop zelf even een duwtje in de rug en de eerste vijf km heb ik dan ook goed kunnen afwerken maar dan nog eens die ronde doen pffffff het leek wel of er geen einde aan kwam.
Dan hoorde ik de speaker roepen dat er een dame ging finishen op 3u20' ik zat niet meer ver van de aankomstboog af en dacht in mijn eigen nu is alles zo goed verlopen de hele triatlon nu zou ik toch ook graag finishen binnen de 3u30' dus de laatste meters nog maar een tandje bij steken.
Ik ben uiteindelijk over de finish gekomen in een tijd van 3u29'44 dit was ongelooflijk mooi.
Nooit gedacht dat ik een 1/4de triatlon zou uit kunnen doen en dan ook nog eindigen binnen de 3u30' mijn seizoen kan niet mooier eindigen.
Het seizoen zit er dus op voor ons, ik heb er enorm van genoten, maar ook dikwijls moeten afzien.
Heel veel dank aan mijn gezin die me zo gesteund hebben in de periode van over de streep, Mijn karakter heeft er een enorme boost van gekregen ik ben niet meer zo vlug geneigd om iet op te geven.
Merci mijn medekandidaten voor de mooie momenten samen en de steun.ik ga jullie nooit vergeten..
Merci Stijn en de Vtdl voor de goede begeleiding.
Deze Vond dus plaats in Knokke, de meest sfeervolle en leuke 1/4de triatlon schijnt.Dus vond onze trainer Stijn het een goed idee om aan deze triatlon deel te nemen om ons doel te kunnen verwezenlijken.
We hadden geluk dat we via de VTDL konden inschrijven, want anders is het heel moeilijk om er aan te kunnen deelnemen ik heb me laten vertellen dat het geheel op 4 min uitverkocht was dit jaar.
Dus mijn man en ik al de dag ervoor richting Knokke om daar een nachtje door te brengen, om zo minder stress te hebben s'morgens.
We waren goed op tijd in Knokke, dus daar nog beetje gaan loslopen en parcours beetje verkennen er stond een verschrikkelijke harde wind en dan daar ook nog eens regen bij, niet echt een weertje om aan een triatlon deel te nemen, maar ja we hadden nog een dagje he.
Na het inlopen, terug richting hotel voor droge kleren en dan iets zoeken om nog een laatste spaghetti te eten.
Na het eten zijn we dan richting sporthal gegaan om me al in te schrijven had ik die zorg ook al niet meer de dag zelf.
Het was er erg druk en ik moest me inschrijven in post 2, amai dat was de langste rij van allemaal en er waren tien inschrijf posten dus dat kon tellen.
Dan maar terug richting hotel om de beentje te laten rusten en alles rustig voor te bereiden voor de grote dag.
Ik heb altijd aan mezelf getwijfeld als ik dit wel zou kunnen, iedereen garandeerde me van je kan het wel, maar ik was wel degene die het zelf moest doen. Maar ik kreeg enorm veel Steun van mijn ventje en ik wou laten zien dat het me wel zou lukken. Ik kreeg de avond ervoor ook heel veel sms'jes binnen dat ik het goed moest doen en dat ze voor me gingen duimen, dat deed wel deugd weten dat er zoveel mensen aan je denken op dat moment, het zijn er teveel om allemaal persoonlijk te bedanken, dus bij deze al een dikke dank je wel.
Griet wil ik toch even bedanken met de bemoedigende woorden die ze me schreef, Ik had er enorm graag met ons vieren gestaan om deze klus af te werken, maar jammer genoeg heeft ze moeten afhaken.
S'morgens hadden we dan maar met ons drietjes afgesproken in de sporthal. Het was weer een blij weder zien jammer dat Odile weer in de prak lag met haar heup maar heel moedig dat ze toch wou starten,chapeau meid.
Op zich had ik niet zoveel stress als de andere wedstrijden raar maar waar. Op richting wisselzone van het fietsen naar het lopen dan maar. Daar de loopschoenen gaan klaar zetten en wachten tot we met z'n alle richting sluis vertrokken, amai dit was echt wel mega veel volk maar zonder problemen zijn we dan in sluis aangekomen.
Daar mochten we dan onze fiets gaan klaar zetten en ons na een tijdje in onze wetsuit laten glijden wat worden we daar handig in na een paar keer gedaan te hebben.
Het begon al vrij snel dat alle waves richting startplaats gingen.
de zenuwen begonnen iets meer te komen.
We stonden klaar om het water in te gaan het was niet al te druk, maar ik kreeg toch een stamp van hier en van daar bij het vertrek door schoolslag zwemsters ik had de ademhaling vrij snel onder controle en weg waren we voor 1000m zwemmen, richting boei was het wind op zwemmen en dat voel je wel maar het bleef vrij vlot gaan ik had er een goed gevoel bij, eenmaal rond de boei op terug weg moest ik toch een paar keer kijken hoe ver het nog was.
Ik kam uit het water op 28'12" wat ik niet slecht vind voor mijn eerste keer.
Dan richting wissel die verliep ook vrij vlot en op 2'50" verliet ik de wissel al voor te beginnen aan een loodzwaar fietsparcours van 45KM.
Het was 38km wind tegen op sommige momenten had ik echt het gevoel dat ik stil stond, maar ik had hier ook alweer een goed gevoel en fietste er op los, op zes km had ik mijn maatje Odile al ingehaald dit was me nog nooit eerder gebeurd, maar je zag aan haar dat ze de pijn moest verbijten en toch moedig verder doen.
Na 1u43' zat mijn fietsen erop, dit had ik zelf niet verwacht en zeker niet met de felle wind die er stond, dan krijg je toch even vleugels als alles zo goed gaat.
de tweede wissel was 6'48 dus wel heeeeeeel lang als ik dat zo op de uitslag lijst terug vind.
Maar nu kwam dus mijn ergste onderdeel het lopen en dan ook nog eens tien km op de dijk lopen,
Maar het vertrek ging redelijk vlot, Steven passeerde me en gaf me bergop zelf even een duwtje in de rug en de eerste vijf km heb ik dan ook goed kunnen afwerken maar dan nog eens die ronde doen pffffff het leek wel of er geen einde aan kwam.
Dan hoorde ik de speaker roepen dat er een dame ging finishen op 3u20' ik zat niet meer ver van de aankomstboog af en dacht in mijn eigen nu is alles zo goed verlopen de hele triatlon nu zou ik toch ook graag finishen binnen de 3u30' dus de laatste meters nog maar een tandje bij steken.
Ik ben uiteindelijk over de finish gekomen in een tijd van 3u29'44 dit was ongelooflijk mooi.
Nooit gedacht dat ik een 1/4de triatlon zou uit kunnen doen en dan ook nog eindigen binnen de 3u30' mijn seizoen kan niet mooier eindigen.
Het seizoen zit er dus op voor ons, ik heb er enorm van genoten, maar ook dikwijls moeten afzien.
Heel veel dank aan mijn gezin die me zo gesteund hebben in de periode van over de streep, Mijn karakter heeft er een enorme boost van gekregen ik ben niet meer zo vlug geneigd om iet op te geven.
Merci mijn medekandidaten voor de mooie momenten samen en de steun.ik ga jullie nooit vergeten..
Merci Stijn en de Vtdl voor de goede begeleiding.
zondag 14 augustus 2011
Just for fun in Lommel
Vandaag de Just for fun mee gedaan van de eigen club in Lommel.
Zelfs ons dochtertje ging mee doen aan de Ironkid te Lommel, Om Tien uur dan ook al richting Lommel vertrokken omdat onze dochter om half twaalf zou starten met het zwemmen. Eerst nog de nummers afhalen in het centrum van Lommel en dan richting zwembad, want daar mochten de kinderen die mee deden aan de Ironkid een half uurtje zwemmen om daarna dan 3km te fietsen in groep en dan nog 400m lopen in het centrum van Lommel.
Ze kwam als vijfde algemeen over de streep en werd Tweede meisje van in totaal 37 deelnemertjes, dus de opvolging is verzekerd want ze heeft dat heel goed gedaan bravo meid ga zo door.
Dan ik me klaar maken en met de fiets richting kanaal. Ik had besloten om vandaag zonder wetsuit te zwemmen vermits het toch maar 200m was, om twee min voor tijd werd ons gezegd dat we in het water mochten, ik toch nog 1min langer gewacht kwestie van niet teveel kou te hebben, me een goed plaatsje gezocht richting boei en weg waren we. De eerste 100m aan 2min afgelegd dit ging echt wel goed maar na het draaien aan de boei ging het iets minder, niet meer zo kunnen oriënteren en beetje zig zag zwemmen.
Op 5min02 was ik dan uit het water waar ik toch tevreden mee ben.
Richting wissel deze ging ook vlot vermits ik me al niet uit mijn wetsuit moest wringen, de fiets op en weg wezen voor 8km oh wat een zware benen, ik dacht vandaag eens sneller te fietsen als anders vermits het toch maar 8km was dat viel dus beetje tegen want ik kwam niet boven de 30 per uur. het was in het centrum wel wat oppassen omdat we daar over kasseien moesten en die waren nog nat. ik kwam met fietsen op 17min de wissel in.
Het laatste onderdeel lopen ging me deze keer beter af als anders misschien ook omdat het wel heel kort was het zat er na 1,5km al op in 6min45 dus daar ben heel content mee.
Over het algemeen is mijn just for fun dus goed mee gevallen en ben ik tevreden met een eindtijd van 29m54.En dan ook nog als tweede dame over destreep gekomen dat doet ook eens deugd.
Dit was mijn laatste wedstrijd voor de grote dag van 7 september te Knokke daar word het mijn eerste 1/4 de ik zal heel blij zijn als ik deze tot een goed einde kan brengen.
tot de volgende dus in Knokke
Zelfs ons dochtertje ging mee doen aan de Ironkid te Lommel, Om Tien uur dan ook al richting Lommel vertrokken omdat onze dochter om half twaalf zou starten met het zwemmen. Eerst nog de nummers afhalen in het centrum van Lommel en dan richting zwembad, want daar mochten de kinderen die mee deden aan de Ironkid een half uurtje zwemmen om daarna dan 3km te fietsen in groep en dan nog 400m lopen in het centrum van Lommel.
Ze kwam als vijfde algemeen over de streep en werd Tweede meisje van in totaal 37 deelnemertjes, dus de opvolging is verzekerd want ze heeft dat heel goed gedaan bravo meid ga zo door.
Dan ik me klaar maken en met de fiets richting kanaal. Ik had besloten om vandaag zonder wetsuit te zwemmen vermits het toch maar 200m was, om twee min voor tijd werd ons gezegd dat we in het water mochten, ik toch nog 1min langer gewacht kwestie van niet teveel kou te hebben, me een goed plaatsje gezocht richting boei en weg waren we. De eerste 100m aan 2min afgelegd dit ging echt wel goed maar na het draaien aan de boei ging het iets minder, niet meer zo kunnen oriënteren en beetje zig zag zwemmen.
Op 5min02 was ik dan uit het water waar ik toch tevreden mee ben.
Richting wissel deze ging ook vlot vermits ik me al niet uit mijn wetsuit moest wringen, de fiets op en weg wezen voor 8km oh wat een zware benen, ik dacht vandaag eens sneller te fietsen als anders vermits het toch maar 8km was dat viel dus beetje tegen want ik kwam niet boven de 30 per uur. het was in het centrum wel wat oppassen omdat we daar over kasseien moesten en die waren nog nat. ik kwam met fietsen op 17min de wissel in.
Het laatste onderdeel lopen ging me deze keer beter af als anders misschien ook omdat het wel heel kort was het zat er na 1,5km al op in 6min45 dus daar ben heel content mee.
Over het algemeen is mijn just for fun dus goed mee gevallen en ben ik tevreden met een eindtijd van 29m54.En dan ook nog als tweede dame over destreep gekomen dat doet ook eens deugd.
Dit was mijn laatste wedstrijd voor de grote dag van 7 september te Knokke daar word het mijn eerste 1/4 de ik zal heel blij zijn als ik deze tot een goed einde kan brengen.
tot de volgende dus in Knokke
maandag 8 augustus 2011
Duatlon poweman Geel
Mijn eerste duatlon is een feit.
Ik had me een tijdje geleden ingeschreven voor de cityduatlon te Geel. Er stond me 5km lopen te wachten 20km fietsen en nog eens 2,5km lopen. Vermits lopen niet mijn sterkste punt is vreesde ik er een beetje voor.
Zaterdag konden we dan al ons nummer gaan afhalen en eventueel het fiets- en loopparcours verkennen, voor mij niet nodig ik hoef de rest maar te volgen.
Zondag morgen dus richting Geel, het weer zag er niet zo schitterend uit, het was dan wel droog maar er stond een stevige wind. Dat werd dus beuken tegen de wind pfffffff.
Om half elf dan toegekomen in Geel en er was nog niet veel volk, vermits ik mijn nummer al had afgehaald de dag ervoor moest ik dus vandaag alleen maar mijn fiets en fietsschoenen en helm gaan weg zetten.
Dan toch maar eens naar het loopparcour gaan kijken en dit bleek voor het grootste deel over gras te gaan, dit is al helemaal niet mijn ding.
Beetje beginnen opwarmen maar de benen voelde helemaal niet goed aan tijdens de opwarming oh jee dit beloofde niet veel. De zenuwen begonnen zo stilaan op gang te komen, ga ik dit wel kunnen, dit word wel zwaar en zo ging er van alles door mijn hoofd.
Nog vlug een laatste plasje doen, daar ontmoette ik dan nog een paar dames die mee deden aan de cityduatlon allemaal waren ze zo een beetje van de veronderstelling om als laatste te gaan eindigen, hier wist ik dus al dat ik niet de enige leek was die mee deed.
Op naar de start dus nog een paar versnellingskes en wat bij praten met de andere dames, met de zenuwen ging het ondertussen wat beter.
We kregen nog even de uitleg hoe alles in elkaar zat van degene die de start gaf en even daarna ging de toeter af en weg waren we.
Met vijf kilometer voor de boeg had ik me voorgenomen om niet te snel te starten, maar dat is dus heel moeilijk als je de rest ziet weg vliegen, dus maar mee goed voor een eerste km aan 5min, veel te snel maar het ging me wel goed, natuurlijk zakte mijn tempo een beetje maar toch bleef ik onder die 6 min de kilometer lopen, wat ik nooit gekund heb, dus kon mijn ogen niet geloven.
het waren twee rondjes van 2,5km maar het tweede rond was toch beetje afzien, maar aangemoedigd door man en kinderen ging ik door ik had 5,3km op mijn garmin in een tijd van 30min.
De wissel in en vlug wisselen van schoenen en helm op de wissel was wel heel erg snel op 39 sec kwam ik al de wissel uit.
Op naar de 20km fietsen in het begin even bekomen van het lopen beetje drinken en hup weg waren we goed voor drie rondjes. Het fietsen ging me ook goed af zelfs eentje die veel voor me binnen was met lopen de eerste ronde al kunnen inhalen, dan de tweede ronde even kunnen aanpikken bij iemand maar dan toch moeten lossen, we hadden het eerste stuk van het parcours wind af en dan kwam het zware werk beuken tegen de wind op het andere stuk van het parcours, de derde ronde weer even kunnen aanpikken bij een andere vrouw wat me toch tot 35 per uur deed fietsen tot we wind tegen kregen en daar moest ik lossen. dus maar alleen richting wisselzone in een tijd van 42.min18sec goed voor 28,2 gemiddeld, waar ik toch zeer tevreden mee ben.
Terug de wissel in en fietsschoenen ruilen voor de loopschoenen ook weer goed voor 40sec.
Op naar de 2,5km lopen, amai de benen voelde enorm zwaar aan na het fietsen gelukkig was het maar 2,5km. kreeg toch terug het ritme te pakken en zo kon ik weer onder de 6 min de km blijven.
De finish kwam in zicht en heel content was ik omdat ik op mijn horloge keek en zag dat ik op 1u30 kon binnen komen.
Ik ben heel tevreden met mijn tijd zeker omdat het lopen zo niet mijn ding is.
Nu op naar de just for fun in Lommel volgende week.
tot vlug
Ik had me een tijdje geleden ingeschreven voor de cityduatlon te Geel. Er stond me 5km lopen te wachten 20km fietsen en nog eens 2,5km lopen. Vermits lopen niet mijn sterkste punt is vreesde ik er een beetje voor.
Zaterdag konden we dan al ons nummer gaan afhalen en eventueel het fiets- en loopparcours verkennen, voor mij niet nodig ik hoef de rest maar te volgen.
Zondag morgen dus richting Geel, het weer zag er niet zo schitterend uit, het was dan wel droog maar er stond een stevige wind. Dat werd dus beuken tegen de wind pfffffff.
Om half elf dan toegekomen in Geel en er was nog niet veel volk, vermits ik mijn nummer al had afgehaald de dag ervoor moest ik dus vandaag alleen maar mijn fiets en fietsschoenen en helm gaan weg zetten.
Dan toch maar eens naar het loopparcour gaan kijken en dit bleek voor het grootste deel over gras te gaan, dit is al helemaal niet mijn ding.
Beetje beginnen opwarmen maar de benen voelde helemaal niet goed aan tijdens de opwarming oh jee dit beloofde niet veel. De zenuwen begonnen zo stilaan op gang te komen, ga ik dit wel kunnen, dit word wel zwaar en zo ging er van alles door mijn hoofd.
Nog vlug een laatste plasje doen, daar ontmoette ik dan nog een paar dames die mee deden aan de cityduatlon allemaal waren ze zo een beetje van de veronderstelling om als laatste te gaan eindigen, hier wist ik dus al dat ik niet de enige leek was die mee deed.
Op naar de start dus nog een paar versnellingskes en wat bij praten met de andere dames, met de zenuwen ging het ondertussen wat beter.
We kregen nog even de uitleg hoe alles in elkaar zat van degene die de start gaf en even daarna ging de toeter af en weg waren we.
Met vijf kilometer voor de boeg had ik me voorgenomen om niet te snel te starten, maar dat is dus heel moeilijk als je de rest ziet weg vliegen, dus maar mee goed voor een eerste km aan 5min, veel te snel maar het ging me wel goed, natuurlijk zakte mijn tempo een beetje maar toch bleef ik onder die 6 min de kilometer lopen, wat ik nooit gekund heb, dus kon mijn ogen niet geloven.
het waren twee rondjes van 2,5km maar het tweede rond was toch beetje afzien, maar aangemoedigd door man en kinderen ging ik door ik had 5,3km op mijn garmin in een tijd van 30min.
De wissel in en vlug wisselen van schoenen en helm op de wissel was wel heel erg snel op 39 sec kwam ik al de wissel uit.
Op naar de 20km fietsen in het begin even bekomen van het lopen beetje drinken en hup weg waren we goed voor drie rondjes. Het fietsen ging me ook goed af zelfs eentje die veel voor me binnen was met lopen de eerste ronde al kunnen inhalen, dan de tweede ronde even kunnen aanpikken bij iemand maar dan toch moeten lossen, we hadden het eerste stuk van het parcours wind af en dan kwam het zware werk beuken tegen de wind op het andere stuk van het parcours, de derde ronde weer even kunnen aanpikken bij een andere vrouw wat me toch tot 35 per uur deed fietsen tot we wind tegen kregen en daar moest ik lossen. dus maar alleen richting wisselzone in een tijd van 42.min18sec goed voor 28,2 gemiddeld, waar ik toch zeer tevreden mee ben.
Terug de wissel in en fietsschoenen ruilen voor de loopschoenen ook weer goed voor 40sec.
Op naar de 2,5km lopen, amai de benen voelde enorm zwaar aan na het fietsen gelukkig was het maar 2,5km. kreeg toch terug het ritme te pakken en zo kon ik weer onder de 6 min de km blijven.
De finish kwam in zicht en heel content was ik omdat ik op mijn horloge keek en zag dat ik op 1u30 kon binnen komen.
Ik ben heel tevreden met mijn tijd zeker omdat het lopen zo niet mijn ding is.
Nu op naar de just for fun in Lommel volgende week.
tot vlug
maandag 4 juli 2011
3de triatlon Kortrijk zit erop
Zoals de titel het al laar weten, de 3de 1/8ste triatlon zit er ook al weer op.
Je kijkt er iedere keer weer zo naar uit, en dan is ook het weer zo voorbij, maar we genieten er iedere keer van, deze keer wel iets minder dan de vorige keren. ( last van de maag en mijn scheen ).
We hadden het nachtje ervoor doorgebracht in een hotel in de buurt, kwestie van geen stress te hebben om op zondagmorgen eventueel in de file te staan en minder vroeg te moeten vertrekken.
Om negen uur zijn we samen gekomen met de andere ODS'ers op de parking van de campus, Odile was er net voor ons, daarna kwamen
Griet en Steven ook aan, tof om de hele bende weer samen te hebben.
Na wat gebabbeld te hebben, zijn we dan met ons allen richting inschrijving vertrokken.
Na ingeschreven te hebben zijn we alles klaar gaan zetten in onze tweede wissel,om ons daarna te begeven naar de stand van de VTDL om onze wieleruitrusting af te halen, en het mag gezegd worden het is heel mooi, op ons Trisuit is het nog eventjes wachten.
Daarna met ons alle richting kanaal vertrokken,was tenslotte 3,5km verwijderd van de aankomst en inschrijving en daar was dan ook onze eerste wissel.
ruim op tijd daar aangekomen en alles klaar gezet gelijk het hoort, we worden precies al heel soepel in die dingen doen,het word een routineklus.
Oke alles hangt en staat klaar, tijd om onze wetsuit aan te trekken dit vlot ook al heel wat beter als in begin, en dan met de hulp van mijn man gaat dat heel vlot.
Klaar voor naar de start van het zwemmen te gaan nerveus zoals gewoonlijk en nu kwam er dan ook nog bij dat we samen met de mannen en trio's moesten starten, zoveel volk in het water dit gaat nooit goed komen dacht ik.
Even voor de start gegeven werd mochten we ons in het water begeven om tot aan de start boei te zwemmen amai wat een volk in dat water.
Ik had me redelijk vanachter opgesteld zodat ik niet teveel klappen en slagen zou krijgen met het vertrek.
Bam , daar was het startschot klaar voor 500m te zwemmen, het weg geraken uit het volk lukte me vrij goed en dan een gaatje vinden om me een weg te zoeken tussen al die zwemmers, de ademhaling onder controle krijgen lukt me ook al heel wat beter als vorige keren, in openwater zwemmen gaat echt wel wennen.
Na 12min kwam ik dan uit het water, waar ik tevreden mee ben, maar zou er toch nog graag paar min vanaf willen doen in de toekomst.
Op naar de wisselzone dan, zwembril af, badmuts af, wetsuit uitkrijgen en alles in zak steken, dan kom ik gelukkig zelf nog tot de conclusie dat ik alles in de verkeerde zak aan het stoppen was, oh dat was even vloeken alles er zo snel mogelijk terug uithalen en in de juiste zak deponeren,wat een tijd verlies.
Dan de fiets op, in begin zware benen, maar dat was vlug weg, tot ik natuurlijk de eerste heuvels of zeg maar bergjes tegen kwam, amai het parcour voor te fietsen vond ik de hel, ik doe al niet graag heuveltjes en hier was het dan ook de ene na de andere als je weet dat ik tegen 11,5 per uur naar boven aan het rijden was zegt dit genoeg he, en veel bergaf kwam er niet bij kijken, op de gewone stukken kon ik dan wel weer gemiddeld 35 km per uur rijden, maar dat was niet voor lang want het volgende heuveltje melde zich alweer aan. en dit alles met een maag die echt slecht aan voelde, had bijna niet durven drinken onderweg, bang dat ik moest stoppen om over te geven.
Ik had 42min nodig om dit zware parcour van 17,5 km af te werken.
de tweede wissel ging gelukkig een heel stuk beter, toch maar weer gekozen om zonder kousen te lopen, wat deze keer wel goed mee viel. de eerste looppas was alsof mijn benen niet mee wilde, maar kort daarna kwam ik erdoor en het lopen beviel me wel, zelfs een man kunnen inhalen oh wat een eer.
Het parcour voor te lopen was ook heel afwisselend zat ook een helling in en een stuk grindpad tussen het groen, het was goed voor 3,5 km en dat legde ik af in 19min22sec wat ik zelf dan weer niet slecht vond.
Mijn eindtijd werd geregistreerd op 1u18:06 dus alles samen niet slecht voor dit parcour.
Proficiat ook aan de medekandidaten, Odile,Griet en Steven jullie hebben dat weer fantastisch gedaan, op naar de volgende wedstrijd we hebben de smaak te pakken.
Voor onze wederhelften ook een dikke proficiat, mijn ventje voor de steun en het supporteren en het klaar maken van de fietsen, Cat voor de foto's maken supporteren ,en Sofie voor de aanmoedigingen vanop haar mooie fiets.
Je kijkt er iedere keer weer zo naar uit, en dan is ook het weer zo voorbij, maar we genieten er iedere keer van, deze keer wel iets minder dan de vorige keren. ( last van de maag en mijn scheen ).
We hadden het nachtje ervoor doorgebracht in een hotel in de buurt, kwestie van geen stress te hebben om op zondagmorgen eventueel in de file te staan en minder vroeg te moeten vertrekken.
Om negen uur zijn we samen gekomen met de andere ODS'ers op de parking van de campus, Odile was er net voor ons, daarna kwamen
Griet en Steven ook aan, tof om de hele bende weer samen te hebben.
Na wat gebabbeld te hebben, zijn we dan met ons allen richting inschrijving vertrokken.
Na ingeschreven te hebben zijn we alles klaar gaan zetten in onze tweede wissel,om ons daarna te begeven naar de stand van de VTDL om onze wieleruitrusting af te halen, en het mag gezegd worden het is heel mooi, op ons Trisuit is het nog eventjes wachten.
Daarna met ons alle richting kanaal vertrokken,was tenslotte 3,5km verwijderd van de aankomst en inschrijving en daar was dan ook onze eerste wissel.
ruim op tijd daar aangekomen en alles klaar gezet gelijk het hoort, we worden precies al heel soepel in die dingen doen,het word een routineklus.
Oke alles hangt en staat klaar, tijd om onze wetsuit aan te trekken dit vlot ook al heel wat beter als in begin, en dan met de hulp van mijn man gaat dat heel vlot.
Klaar voor naar de start van het zwemmen te gaan nerveus zoals gewoonlijk en nu kwam er dan ook nog bij dat we samen met de mannen en trio's moesten starten, zoveel volk in het water dit gaat nooit goed komen dacht ik.
Even voor de start gegeven werd mochten we ons in het water begeven om tot aan de start boei te zwemmen amai wat een volk in dat water.
Ik had me redelijk vanachter opgesteld zodat ik niet teveel klappen en slagen zou krijgen met het vertrek.
Bam , daar was het startschot klaar voor 500m te zwemmen, het weg geraken uit het volk lukte me vrij goed en dan een gaatje vinden om me een weg te zoeken tussen al die zwemmers, de ademhaling onder controle krijgen lukt me ook al heel wat beter als vorige keren, in openwater zwemmen gaat echt wel wennen.
Na 12min kwam ik dan uit het water, waar ik tevreden mee ben, maar zou er toch nog graag paar min vanaf willen doen in de toekomst.
Op naar de wisselzone dan, zwembril af, badmuts af, wetsuit uitkrijgen en alles in zak steken, dan kom ik gelukkig zelf nog tot de conclusie dat ik alles in de verkeerde zak aan het stoppen was, oh dat was even vloeken alles er zo snel mogelijk terug uithalen en in de juiste zak deponeren,wat een tijd verlies.
Dan de fiets op, in begin zware benen, maar dat was vlug weg, tot ik natuurlijk de eerste heuvels of zeg maar bergjes tegen kwam, amai het parcour voor te fietsen vond ik de hel, ik doe al niet graag heuveltjes en hier was het dan ook de ene na de andere als je weet dat ik tegen 11,5 per uur naar boven aan het rijden was zegt dit genoeg he, en veel bergaf kwam er niet bij kijken, op de gewone stukken kon ik dan wel weer gemiddeld 35 km per uur rijden, maar dat was niet voor lang want het volgende heuveltje melde zich alweer aan. en dit alles met een maag die echt slecht aan voelde, had bijna niet durven drinken onderweg, bang dat ik moest stoppen om over te geven.
Ik had 42min nodig om dit zware parcour van 17,5 km af te werken.
de tweede wissel ging gelukkig een heel stuk beter, toch maar weer gekozen om zonder kousen te lopen, wat deze keer wel goed mee viel. de eerste looppas was alsof mijn benen niet mee wilde, maar kort daarna kwam ik erdoor en het lopen beviel me wel, zelfs een man kunnen inhalen oh wat een eer.
Het parcour voor te lopen was ook heel afwisselend zat ook een helling in en een stuk grindpad tussen het groen, het was goed voor 3,5 km en dat legde ik af in 19min22sec wat ik zelf dan weer niet slecht vond.
Mijn eindtijd werd geregistreerd op 1u18:06 dus alles samen niet slecht voor dit parcour.
Proficiat ook aan de medekandidaten, Odile,Griet en Steven jullie hebben dat weer fantastisch gedaan, op naar de volgende wedstrijd we hebben de smaak te pakken.
Voor onze wederhelften ook een dikke proficiat, mijn ventje voor de steun en het supporteren en het klaar maken van de fietsen, Cat voor de foto's maken supporteren ,en Sofie voor de aanmoedigingen vanop haar mooie fiets.
zondag 19 juni 2011
Triatlon Retie
vandaag vond mijn tweede triatlon van het seizoen, deze keer kort bij huis, is ook eens fijn niet te vroeg vertrekken, streek al zo een beetje kennen.
Maar het weer zat echt niet mee vandaag, veel wind en regen.
Daar gekomen in de regen natuurlijk en gaan inschrijven, op mijn twee vrouwelijke collega's Odille en Griet moest ik vandaag niet wachten om in te schrijven want ze zijn alle twee gekwetst,hopelijk is dit vlug verholpen zodat we er volgende keer terug samen kunnen invliegen.
Steven en vriendin had ik wel ontmoet in de inkomhal van de inschrijving maar hij ging vandaag voor zijn eerste 1/4de.
De start van hert zwemmen was 6km van de sporthal verwijderd, dus het was op tijd vertrekken om daar alles klaar te zetten en dan ook nog eens een heel stuk te voet wandelen tot aan de start van het zwemmen.
Vandaag was het 500m zwemmen, oef al 250 minder als in Zwevegem.
Met z'n allen mochten we anderhalve minuut voor de start het water in, de temperatuur van het water viel goed mee 18,5 graden.
Deze keer had ik me niet helemaal vanachter opgesteld en ging ik proberen om te ademen om de twee slagen. Zo zou ik een betere ori�ntatie hebben en meer zuurstof krijgen werd me gezegd.
Dus daar was het start schot en weg waren we, ja het was weer van het zelfde een duw van hier een stamp van ginder.Maar ik wurmde me er goed doorheen, uiteindelijk mijn ademhaling onder controle en zwemmen maar.
Die boei waar we moesten keren leek weer eindeloos lang weg te zijn.
Deze keer had ik toch de indruk dat ik wat beter richting boei zwom al kwam de kant af en toe kort bij.
Met wissel bij had ik hier 12'21" over gedaan waar ik toch al tevreden mee ben, maar er moet nog geschaafd worden aan de techniek.
De wissel verliep vlot, kreeg mijn wetsuit al veel beter uit als de vorige keer en een heel pak minder zenuwachtig, dat doet natuurlijk ook al veel.
Het was beuken tegen de wind en de regen, in begin was het een beetje koud op de fiets, maar daar kwam vlug verandering in.
Het fietsen beviel me goed, tot op km 15 daar stond precies het mannetje met de hamer.
mezelf moed in gesproken en doorgaan, maar dan duren die km nog lang eer je aan 21km zit.
blij dat ik aan de wissel was en die verliep ook weer vlot. fietsen wissel in 46'46"
De wissel van het lopen verliep ook weer vlot, even gesukkeld met een kous die ik niet aan kreeg, dan maar geen kousen aan en wegwezen.Blaren tot gevolg
In het begin echt zo een gevoel alsof de benen niet mee willen, maar toch vlotte het lopen goed.
de laatste 800m kwam Mijn manneke mij aanmoedigen dat ik onder de 30 min aan het lopen was.
er ging een gevoel door me heen van, oke nu nog even doorzetten en ik kan mijn triatlon afwerken binnen de 1u30".
Over de streep gekomen en mijn loop tijd met wissel bij was 30'27.
wat mijn totaal tijd van de triatlon bracht op 1u29"30.
Ik moet jullie zeker niet vertellen hoe content ik was.
Bedankt aan al mijn supporters en mijn gezin voor het supporteren en geduldig wachten in dit vieze weer.
Op naar de volgende 1/8ste achter 13 dagen in Kortrijk.
Maar het weer zat echt niet mee vandaag, veel wind en regen.
Daar gekomen in de regen natuurlijk en gaan inschrijven, op mijn twee vrouwelijke collega's Odille en Griet moest ik vandaag niet wachten om in te schrijven want ze zijn alle twee gekwetst,hopelijk is dit vlug verholpen zodat we er volgende keer terug samen kunnen invliegen.
Steven en vriendin had ik wel ontmoet in de inkomhal van de inschrijving maar hij ging vandaag voor zijn eerste 1/4de.
De start van hert zwemmen was 6km van de sporthal verwijderd, dus het was op tijd vertrekken om daar alles klaar te zetten en dan ook nog eens een heel stuk te voet wandelen tot aan de start van het zwemmen.
Vandaag was het 500m zwemmen, oef al 250 minder als in Zwevegem.
Met z'n allen mochten we anderhalve minuut voor de start het water in, de temperatuur van het water viel goed mee 18,5 graden.
Deze keer had ik me niet helemaal vanachter opgesteld en ging ik proberen om te ademen om de twee slagen. Zo zou ik een betere ori�ntatie hebben en meer zuurstof krijgen werd me gezegd.
Dus daar was het start schot en weg waren we, ja het was weer van het zelfde een duw van hier een stamp van ginder.Maar ik wurmde me er goed doorheen, uiteindelijk mijn ademhaling onder controle en zwemmen maar.
Die boei waar we moesten keren leek weer eindeloos lang weg te zijn.
Deze keer had ik toch de indruk dat ik wat beter richting boei zwom al kwam de kant af en toe kort bij.
Met wissel bij had ik hier 12'21" over gedaan waar ik toch al tevreden mee ben, maar er moet nog geschaafd worden aan de techniek.
De wissel verliep vlot, kreeg mijn wetsuit al veel beter uit als de vorige keer en een heel pak minder zenuwachtig, dat doet natuurlijk ook al veel.
Het was beuken tegen de wind en de regen, in begin was het een beetje koud op de fiets, maar daar kwam vlug verandering in.
Het fietsen beviel me goed, tot op km 15 daar stond precies het mannetje met de hamer.
mezelf moed in gesproken en doorgaan, maar dan duren die km nog lang eer je aan 21km zit.
blij dat ik aan de wissel was en die verliep ook weer vlot. fietsen wissel in 46'46"
De wissel van het lopen verliep ook weer vlot, even gesukkeld met een kous die ik niet aan kreeg, dan maar geen kousen aan en wegwezen.Blaren tot gevolg
In het begin echt zo een gevoel alsof de benen niet mee willen, maar toch vlotte het lopen goed.
de laatste 800m kwam Mijn manneke mij aanmoedigen dat ik onder de 30 min aan het lopen was.
er ging een gevoel door me heen van, oke nu nog even doorzetten en ik kan mijn triatlon afwerken binnen de 1u30".
Over de streep gekomen en mijn loop tijd met wissel bij was 30'27.
wat mijn totaal tijd van de triatlon bracht op 1u29"30.
Ik moet jullie zeker niet vertellen hoe content ik was.
Bedankt aan al mijn supporters en mijn gezin voor het supporteren en geduldig wachten in dit vieze weer.
Op naar de volgende 1/8ste achter 13 dagen in Kortrijk.
maandag 30 mei 2011
1/8ste Triathlon Zwevegem
Vandaag dus De grote dag.
Mijn eerste 1/8ste triatlon, hoe lang heb ik hier naar uit gekeken moet ik jullie zeker niet vertellen.
Maar hoe korter dat de D-Day naderde hoe zenuwachtiger dat Nancy werd.
Toch maar proberen om dit niet aan het thuisfront te laten merken, want wie heeft hier voor gekozen, juist ja IKKE.
Dus zogezegd zo gedaan, vrijdag alles beginnen klaar leggen, zaterdag nog eens nagekeken hebben we alles, zondagmorgen nog maar eens en weg waren we.
Met ons heel gezinnetje trokken we richting Zwevegem, daar aangekomen op de parking hadden we dadelijk Steven en vriendin Sofie opgemerkt en even daarna arriveerde Odille ook.
De Sfeer zat er onmiddellijk goed in, of was het misschien van de zenuwen :-)
Op naar de inschrijving dan maar, het inschrijven verliep vlot, nu nog wachten en wachten.... op Coach Stijn en mede ODS'er Griet.
Stijn kwam na enige tijd bij ons en hij wist ons te vertellen dat hij goed nieuws had en slecht nieuws, onze exclusieve Over de streep pakjes waren er nog niet, maar we kregen andere en die waren echt wel even goed.
Dan maar terug richting auto, griet en CAT hadden zich ondertussen ook bij de groep gevoegd.
Onze fietsen werden nog eens nagekeken door Stijn en Mijn ventje.
Merci he ventje van me.
Wij mochten ondertussen onze mooie pakjes gaan aantrekken en fier dat we waren.
Dan maar een beetje losfietsen en het materiaal naar de wisselzone brengen, waarna we terug keerde van de wisselzone op blote voeten naar de start van het zwemmen.( vervolg denk ik aan slippers want heb onderkant van mijn voet goed ontstoken door ergens in te trappen) maar al doende leert men he.
Daar aangekomen hebben we onze wetsuits aangedaan en nog wat nuttige tips gekregen van Stijn.
Om dan aan de kant van het water te wachten tot we erin mochten.
Nu kwam het wel echt dichterbij,
Ik was één blok zenuwen.
Met zijn drietjes sprongen we in het water mooi naast elkaar,toch nog even tijd voor grapjes en vragen wie er wel kon plassen in zijn wetsuit. En daar was het start schot.
weg waren we goed voor 750M zwemmen, Met zijn drieên naast elkaar is dus geen goed idee, want griet voelde zich net een sandwich dan zwom ik tegen haar, dan weer odille, en ja ineens was ze weg ik heb het gevoeld een goede stamp tegen mijn schouder, hi hi van je collega's moet je het hebben ( maar het is je vergeven ).
Ik kreeg mijn ademhaling de eerste 5min niet onder controle ik kon wel crawl zwemmen, eindelijk dan toch mijn ritme gevonden, maar dan keek ik omhoog en zag ik dus dat ik verkeerde kant aan het uitzwemmen was, kwam zo goed als tegen een stil liggende boot terecht, even corrigeren en terug weg. Mijn bril was half gevuld met water dus dat was ook al niet optimaal. Eindelijk dan toch aan de boei geraakt draaien en terug wegwezen.
Na een 21min dan toch uit het water gesukkeld, mijn wetsuit proberen los te krijgen en naar wisselzone lopen, mijn badmuts en brilletje had ik naar Eric gegooid wat eigenlijk niet de bedoeling is.
Aan de wisselzone aangekomen,beetje gesukkeld met wetsuit maar het vlotte wel,2min 47sec. fietsschoenen aan helm op en weg wezen.
Bij het fietsen waren de zenuwen dus helemaal weg en kon ik er volledig voor gaan, ik had er zin in.
Het was een pittig parcours met rondjes van ongeveer 5,3km maar met 2 bruggen in, ik kan je garanderen dit was niet gelachen met zoveel wind op sommige plaatsen duwde de wind je gewoon van opzij weg.en dan in begin en einde van parcours moest je iedere keer 180 graden draaien wat er niet gemakkelijk op maakte om dan weer iedere keer op snelheid te komen.
Na vier rondjes kwam ik aan in een tijd van 48'17" wat toch goed is voor een 27,5 gemiddeld op het fietsen, waar ikzelf content mee ben met zo'n pittig parcours met veel wind.
Dus na vier rondjes terug de wisselzone in om de fietsschoenen te ruilen voor loopschoenen en helm af. hier is blijkbaar geen tijd van geregistreerd maar in de uitslag is wel te zien dat ik 2 plaatsen heb goed gemaakt.
De wissel ging vlot.
Met zware kuiten vooral begon ik aan het lopen,5km hadden we voor de boeg. Het voelde precies aan alsof ik niet vooruit kwam, maar na een ronde van 2,5km riep Eric me toe dat ik aan ongeveer 6min de km aan het lopen was, ik had zoiets van waw ik ben goe bezig ja fier op mijn eigen, dus zo nog maar een rondje en het zat erop voor mij, na nog goed aangemoedigd te worden door Eric, de kinderen, Catherine, Stijn en Sofie
heb ik de 5km afgelegd in 32 min.
ik ben heel tevreden over de finish gekomen dol gelukkig dat ik het gehaald heb. En nog sneller als verwacht, en niet laatste, 1u46m04sec. dit is mooi mee genomen op naar de volgende.
Dank je wel aan mijn hubbie Eric zoals Griet dat zo mooi zegt voor de steun en de hulp, aan mijn kids voor supporteren en het lange wachten op mama, natuurlijk de fotograaf van dienst Catherine, onze Coach Stijn,
Sofie de vriendin van Steven en mijn medekandidaten die me altijd steunen en aanmoedigen.
Op naar de volgende Retie 19 juni Here we com.
Mijn eerste 1/8ste triatlon, hoe lang heb ik hier naar uit gekeken moet ik jullie zeker niet vertellen.
Maar hoe korter dat de D-Day naderde hoe zenuwachtiger dat Nancy werd.
Toch maar proberen om dit niet aan het thuisfront te laten merken, want wie heeft hier voor gekozen, juist ja IKKE.
Dus zogezegd zo gedaan, vrijdag alles beginnen klaar leggen, zaterdag nog eens nagekeken hebben we alles, zondagmorgen nog maar eens en weg waren we.
Met ons heel gezinnetje trokken we richting Zwevegem, daar aangekomen op de parking hadden we dadelijk Steven en vriendin Sofie opgemerkt en even daarna arriveerde Odille ook.
De Sfeer zat er onmiddellijk goed in, of was het misschien van de zenuwen :-)
Op naar de inschrijving dan maar, het inschrijven verliep vlot, nu nog wachten en wachten.... op Coach Stijn en mede ODS'er Griet.
Stijn kwam na enige tijd bij ons en hij wist ons te vertellen dat hij goed nieuws had en slecht nieuws, onze exclusieve Over de streep pakjes waren er nog niet, maar we kregen andere en die waren echt wel even goed.
Dan maar terug richting auto, griet en CAT hadden zich ondertussen ook bij de groep gevoegd.
Onze fietsen werden nog eens nagekeken door Stijn en Mijn ventje.
Merci he ventje van me.
Wij mochten ondertussen onze mooie pakjes gaan aantrekken en fier dat we waren.
Dan maar een beetje losfietsen en het materiaal naar de wisselzone brengen, waarna we terug keerde van de wisselzone op blote voeten naar de start van het zwemmen.( vervolg denk ik aan slippers want heb onderkant van mijn voet goed ontstoken door ergens in te trappen) maar al doende leert men he.
Daar aangekomen hebben we onze wetsuits aangedaan en nog wat nuttige tips gekregen van Stijn.
Om dan aan de kant van het water te wachten tot we erin mochten.
Nu kwam het wel echt dichterbij,
Ik was één blok zenuwen.
Met zijn drietjes sprongen we in het water mooi naast elkaar,toch nog even tijd voor grapjes en vragen wie er wel kon plassen in zijn wetsuit. En daar was het start schot.
weg waren we goed voor 750M zwemmen, Met zijn drieên naast elkaar is dus geen goed idee, want griet voelde zich net een sandwich dan zwom ik tegen haar, dan weer odille, en ja ineens was ze weg ik heb het gevoeld een goede stamp tegen mijn schouder, hi hi van je collega's moet je het hebben ( maar het is je vergeven ).
Ik kreeg mijn ademhaling de eerste 5min niet onder controle ik kon wel crawl zwemmen, eindelijk dan toch mijn ritme gevonden, maar dan keek ik omhoog en zag ik dus dat ik verkeerde kant aan het uitzwemmen was, kwam zo goed als tegen een stil liggende boot terecht, even corrigeren en terug weg. Mijn bril was half gevuld met water dus dat was ook al niet optimaal. Eindelijk dan toch aan de boei geraakt draaien en terug wegwezen.
Na een 21min dan toch uit het water gesukkeld, mijn wetsuit proberen los te krijgen en naar wisselzone lopen, mijn badmuts en brilletje had ik naar Eric gegooid wat eigenlijk niet de bedoeling is.
Aan de wisselzone aangekomen,beetje gesukkeld met wetsuit maar het vlotte wel,2min 47sec. fietsschoenen aan helm op en weg wezen.
Bij het fietsen waren de zenuwen dus helemaal weg en kon ik er volledig voor gaan, ik had er zin in.
Het was een pittig parcours met rondjes van ongeveer 5,3km maar met 2 bruggen in, ik kan je garanderen dit was niet gelachen met zoveel wind op sommige plaatsen duwde de wind je gewoon van opzij weg.en dan in begin en einde van parcours moest je iedere keer 180 graden draaien wat er niet gemakkelijk op maakte om dan weer iedere keer op snelheid te komen.
Na vier rondjes kwam ik aan in een tijd van 48'17" wat toch goed is voor een 27,5 gemiddeld op het fietsen, waar ikzelf content mee ben met zo'n pittig parcours met veel wind.
Dus na vier rondjes terug de wisselzone in om de fietsschoenen te ruilen voor loopschoenen en helm af. hier is blijkbaar geen tijd van geregistreerd maar in de uitslag is wel te zien dat ik 2 plaatsen heb goed gemaakt.
De wissel ging vlot.
Met zware kuiten vooral begon ik aan het lopen,5km hadden we voor de boeg. Het voelde precies aan alsof ik niet vooruit kwam, maar na een ronde van 2,5km riep Eric me toe dat ik aan ongeveer 6min de km aan het lopen was, ik had zoiets van waw ik ben goe bezig ja fier op mijn eigen, dus zo nog maar een rondje en het zat erop voor mij, na nog goed aangemoedigd te worden door Eric, de kinderen, Catherine, Stijn en Sofie
heb ik de 5km afgelegd in 32 min.
ik ben heel tevreden over de finish gekomen dol gelukkig dat ik het gehaald heb. En nog sneller als verwacht, en niet laatste, 1u46m04sec. dit is mooi mee genomen op naar de volgende.
Dank je wel aan mijn hubbie Eric zoals Griet dat zo mooi zegt voor de steun en de hulp, aan mijn kids voor supporteren en het lange wachten op mama, natuurlijk de fotograaf van dienst Catherine, onze Coach Stijn,
Sofie de vriendin van Steven en mijn medekandidaten die me altijd steunen en aanmoedigen.
Op naar de volgende Retie 19 juni Here we com.
donderdag 12 mei 2011
Artikel op de VTDL site
Over de Streep-atleten klaar om uit de startblokken te schieten
Op 29 mei staat de officiële vuurdoop voor Steven, Odile, Nancy en Griet gepland. In Zwevegem gaan ze met z\'n allen deelnemen aan een sprinttriatlon. Het was de bedoeling dat dit hun eerste wedstrijd zou zijn maar Steven & Odile mikken naar een kwarttriatlon en wilden de seizoensopener in Geel absoluut niet missen. Ook Griet & Nancy waren niet van plan om zonder wat wedstrijdritme aan de start te staan van hun eerste triatlon en hebben al 2 loopwedstrijden achter de kiezen! Lees het relaas van hun avonturen op hun blog
zondag 1 mei 2011
Wedstrijd TNF trail Challenge Merksem
Vandaag stond er een 5km wedstrijd op het schema, enige tijd geleden hadden Griet en ik al gekozen voor de TNF Challenge te Merksem.
Daar samen gekomen, en de sfeer zat er al weer meteen in.
Catherine was weer van de partij om foto's te nemen waarvoor onze dank.
En Eric en de kinderen staan altijd paraat om me aan te moedigen, doet deugd als er van aan de kant geroepen word dat je goed bezig bent.
Om half vier was de start van de 5 en 10 km er was vandaag heel wat volk op af gekomen er waren meer dan 200 vertrekkers.
Daar stonden we dan tussen de menigte ons afvragen van hoe het parcour zou zijn en hoe we het er vanaf gingen brengen.
Rustig vertrokken en het voelde meteen goed aan, het was warm maar er werd veel in de bos gelopen, het was een pittig parcour met heel wat bergjes in. Begin van de wedstrijd zijn Griet en ik dan ook samen gebleven, en maar goed dat ik dat gedaan heb want anders had ik me alweer opgeblazen denk ik.
Dan heeft Griet me een hele lange tijd op de hielen gezeten, maar er kwam beetje ruimte tussen ons,af en toe dacht ik nog dat ze terug ging komen. Knap gedaan meid.
Aangekomen in een tijd die ik zelf niet verwacht had,( 28'20) op mijn klok, we waren alle twee zeer content, want vlak achter me kwam Griet ook zeer tevreden " over de streep".
Nu hebben we dus ondervonden dat ons schema van trainer Stijn zijn vruchten afwerpt.
Op naar ons volgende doel en dat is op 29 Mei de eerste 1/8ste triatlon in Zwevegem hopelijk valt het ook zo goed mee als vandaag maar dat is afwachten tot we over de streep zijn, en dat zal een beetje meer afzien worden.
tot de volgende
Daar samen gekomen, en de sfeer zat er al weer meteen in.
Catherine was weer van de partij om foto's te nemen waarvoor onze dank.
En Eric en de kinderen staan altijd paraat om me aan te moedigen, doet deugd als er van aan de kant geroepen word dat je goed bezig bent.
Om half vier was de start van de 5 en 10 km er was vandaag heel wat volk op af gekomen er waren meer dan 200 vertrekkers.
Daar stonden we dan tussen de menigte ons afvragen van hoe het parcour zou zijn en hoe we het er vanaf gingen brengen.
Rustig vertrokken en het voelde meteen goed aan, het was warm maar er werd veel in de bos gelopen, het was een pittig parcour met heel wat bergjes in. Begin van de wedstrijd zijn Griet en ik dan ook samen gebleven, en maar goed dat ik dat gedaan heb want anders had ik me alweer opgeblazen denk ik.
Dan heeft Griet me een hele lange tijd op de hielen gezeten, maar er kwam beetje ruimte tussen ons,af en toe dacht ik nog dat ze terug ging komen. Knap gedaan meid.
Aangekomen in een tijd die ik zelf niet verwacht had,( 28'20) op mijn klok, we waren alle twee zeer content, want vlak achter me kwam Griet ook zeer tevreden " over de streep".
Nu hebben we dus ondervonden dat ons schema van trainer Stijn zijn vruchten afwerpt.
Op naar ons volgende doel en dat is op 29 Mei de eerste 1/8ste triatlon in Zwevegem hopelijk valt het ook zo goed mee als vandaag maar dat is afwachten tot we over de streep zijn, en dat zal een beetje meer afzien worden.
tot de volgende
zaterdag 23 april 2011
Parcour verkenning
Vandaag met de ODS'ers en Andere sportieve dames en heren het parcour gaan verkennen van de triatlon van Geel die op 8mei plaats vind.
Op ons schema stond toch een fietstocht van 40km dus hebben we die maar in groep afgewerkt.
We waren met z'n achten, een mooie groep ook al kende ik in het begin alleen maar griet en odille, maar dat kwam vlug los door eens naast iedereen te gaan fietsen beetje afwisselen van positie en zo aan de babbel komen met de andere.
Er fietste zelfs een dame met ons mee die in Bree woonde waar ik van afkomstig ben, toch raar hoe je elkaar kan ontmoeten he.
Het tempo lag hoger als wat ik zelf gemiddeld fiets, dus het was een uitdaging voor mij om mee te gaan.
Natuurlijk ben ik er nu achter gekomen dat in groep fietsen heel wat gemakkelijker is dan alleen te gaan fietsen. Beetje uit de wind gaan zitten en bijna aan de andere zijn wil hangen leuke tactieken moet ik zeggen om het jezelf een beetje gemakkelijker te maken als je even een dipje hebt.
We hebben in totaal 47,5km gedaan op 1u48 is toch al mooi vind ik zelf.
Ik was dan ook meer als tevreden dat ik het mee gefietst heb.
Daarna trokken we onze loopkleren aan en reden we richting Zilvermeer in Mol om onze blote voetenloop te doen.
Daar aangekomen hadden we allemaal zo even een dipje van,moet dit nu echt in dat warme weer.
Griet en ik liepen al even met sterre ( dochtertje ) en het neefje van Griet ( Arthur ) mee,omdat ze gingen mee doen aan de blote voete kinderloop. Zo hadden wij dan ook al ingelopen zoals op schema stond.
Bleek dat het een heel deel zwaarder was als dat we verwacht hadden en dan nog eens die brandende zon PFFFFF.
Maar de kids hebben het er prachtig vanaf gebracht.
Om 15 uur was het dan de beurt aan ons, heel rustig vertrokken maar 400m in de zand lijkt wel 4km, toch maar rustig verder gedaan, oei mijn voet zakt weg, ai een kramp in mijn kuit, oh wat is dit afzien.
aangekomen maar dit kon je geen lopen meer noemen.
Daarna nog even met de dochter in het koude water van het zilvermeer, oh wat deed dit deugd.
Alles bij elkaar een heel leuke dag met veel training kilometers, als je het zo kan combineren is het natuurlijk altijd leuk, en dan nog nieuwe mensen ontmoet.
Op naar de volgende wedstrijd volgende week.
Op ons schema stond toch een fietstocht van 40km dus hebben we die maar in groep afgewerkt.
We waren met z'n achten, een mooie groep ook al kende ik in het begin alleen maar griet en odille, maar dat kwam vlug los door eens naast iedereen te gaan fietsen beetje afwisselen van positie en zo aan de babbel komen met de andere.
Er fietste zelfs een dame met ons mee die in Bree woonde waar ik van afkomstig ben, toch raar hoe je elkaar kan ontmoeten he.
Het tempo lag hoger als wat ik zelf gemiddeld fiets, dus het was een uitdaging voor mij om mee te gaan.
Natuurlijk ben ik er nu achter gekomen dat in groep fietsen heel wat gemakkelijker is dan alleen te gaan fietsen. Beetje uit de wind gaan zitten en bijna aan de andere zijn wil hangen leuke tactieken moet ik zeggen om het jezelf een beetje gemakkelijker te maken als je even een dipje hebt.
We hebben in totaal 47,5km gedaan op 1u48 is toch al mooi vind ik zelf.
Ik was dan ook meer als tevreden dat ik het mee gefietst heb.
Daarna trokken we onze loopkleren aan en reden we richting Zilvermeer in Mol om onze blote voetenloop te doen.
Daar aangekomen hadden we allemaal zo even een dipje van,moet dit nu echt in dat warme weer.
Griet en ik liepen al even met sterre ( dochtertje ) en het neefje van Griet ( Arthur ) mee,omdat ze gingen mee doen aan de blote voete kinderloop. Zo hadden wij dan ook al ingelopen zoals op schema stond.
Bleek dat het een heel deel zwaarder was als dat we verwacht hadden en dan nog eens die brandende zon PFFFFF.
Maar de kids hebben het er prachtig vanaf gebracht.
Om 15 uur was het dan de beurt aan ons, heel rustig vertrokken maar 400m in de zand lijkt wel 4km, toch maar rustig verder gedaan, oei mijn voet zakt weg, ai een kramp in mijn kuit, oh wat is dit afzien.
aangekomen maar dit kon je geen lopen meer noemen.
Daarna nog even met de dochter in het koude water van het zilvermeer, oh wat deed dit deugd.
Alles bij elkaar een heel leuke dag met veel training kilometers, als je het zo kan combineren is het natuurlijk altijd leuk, en dan nog nieuwe mensen ontmoet.
Op naar de volgende wedstrijd volgende week.
donderdag 21 april 2011
Afgelopen weken
Weeral wat trainingen achter de rug, tijd om nog eens wat neer te schrijven.
er zijn trainingen bij geweest die zwaar waren, maar er zijn er natuurlijk ook bij geweest die makkie waren.
Het fijnste aan de trainingen is nog altijd dat je achteraf zo een voldaan gevoel hebt van je training.
Met dit voldaan gevoel komt onze eerste kleine loopwedstrijd in zicht.
Aanstaande Zaterdag ga ik met nog twee ODS'ers ( Griet en Odille ) mee doen aan een blote voetenloop in Mol.
We komen in de voormiddag al samen om een fietstocht van ongeveer 40km te maken, kwestie van de trainingen op het schema af te werken en de beentjes beetje los te schudden voor in de namiddag.
Na het fietsen gaan we dan gezellig een hapje eten en wat bij keuvelen.
Om daarna richting Mol te rijden om er onze blote voeten wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Het startschot van de eerste wedstrijd in rij is dan gegeven. De week er op volgt dan de TNF challenge van 5km in Merksem.
En zo bouwen we op naar onze eerste uitdaging van de 1/8ste triatlon in Zwevegem of Brasschaat afwachten nog wat onze trainer beslist. Maar ik kijk er al vast naar uit, als de conditie al zo ver is weet ik nog niet,maar een goed gevoel doet ook al wonderen.
Ik hou jullie op de hoogte.
er zijn trainingen bij geweest die zwaar waren, maar er zijn er natuurlijk ook bij geweest die makkie waren.
Het fijnste aan de trainingen is nog altijd dat je achteraf zo een voldaan gevoel hebt van je training.
Met dit voldaan gevoel komt onze eerste kleine loopwedstrijd in zicht.
Aanstaande Zaterdag ga ik met nog twee ODS'ers ( Griet en Odille ) mee doen aan een blote voetenloop in Mol.
We komen in de voormiddag al samen om een fietstocht van ongeveer 40km te maken, kwestie van de trainingen op het schema af te werken en de beentjes beetje los te schudden voor in de namiddag.
Na het fietsen gaan we dan gezellig een hapje eten en wat bij keuvelen.
Om daarna richting Mol te rijden om er onze blote voeten wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Het startschot van de eerste wedstrijd in rij is dan gegeven. De week er op volgt dan de TNF challenge van 5km in Merksem.
En zo bouwen we op naar onze eerste uitdaging van de 1/8ste triatlon in Zwevegem of Brasschaat afwachten nog wat onze trainer beslist. Maar ik kijk er al vast naar uit, als de conditie al zo ver is weet ik nog niet,maar een goed gevoel doet ook al wonderen.
Ik hou jullie op de hoogte.
zaterdag 2 april 2011
kandidaten 2011 over de streep op de VTDL site en in STOP&GO
De 4 kandidaten van het nieuwe seizoen van het project "Over de Streep" draaien op volle toeren... Ze hebben reeds 2 reünies achter de rug met trainer Stijn Demeulemeester. De eerste keer om kennis te maken en vervolgens om loop- en zwemtesten af te leggen. Steven, Odile, Nancy en Griet zijn 4 uiteenlopende types van atleten die reeds vanaf het eerste moment een hechte groep vormen. Ze zullen zeker en vast niet onopgemerkt doorheen seizoen 2011 trekken. Hun persoonlijke avonturen kan je nalezen via hun blog. Hou ook hun eerstvolgende kennismaking met de wedstrijden in de gaten.
dinsdag 29 maart 2011
trainingweek 5
We zijn nu ondertussen toch al een tijdje verder, en ondertussen dus ook de vijfde trainingsweek afgewerkt.
Het was een zeer drukke week, met veel trainingen te verwerken.
Het was een weekje van in totaal 4uur en 53min trainen.
Ik hoor sommige onder ons al denken, maar dat is toch niet zoveel he.
Maar je moet het dan wel nog gecombineerd krijgen met, werken gaan en een gezin runnen, en dan nog de activiteiten van de kinderen die erbij komen kijken.
Ik had deze week 2x het geluk dat mijn man en dochter met me mee ging tijdens een looptraining, loop namelijk niet echt graag alleen, heb liever gezelschap, de dochter dan wel met de fiets mee rijden natuurlijk, zij vind dit enorm fijn en wil later zelf ook triatlon gaan doen, als het aan haar ligt.
Er stond 1zwemtrainingen op het menu, 3x lopen en 2x fietsen.
De trainingen verliepen vlot, maar het was hectisch om alles gedaan te krijgen, maar achteraf is het dan een grote voldoening als het dan toch gelukt is.
Vandaag ons nieuwe schema van de komende twee weken doorgemaild gekregen, deze week weer een zware week met 2 zwemtrainingen, 1fietstraining die ik dan vandaag dan ook onmiddellijk afgewerkt hebt, het was heerlijk om te fietsen en het waren maar dertig km die gedaan moesten worden.
Er staan deze week ook nog 3 looptrainingen op het schema met een totaal van 23km wat toch al kan tellen voor mij.
Volgende week heb ik dan een rust weekje, met 1x lopen, 1x zwemmen en 1x fietsen, zal even afkicken zijn dan, maar mijn lichaam zal er wel dankbaar voor zijn dat het even beetje rust krijgt.
Jullie horen er nog wel van.
Tot de volgende........
Het was een zeer drukke week, met veel trainingen te verwerken.
Het was een weekje van in totaal 4uur en 53min trainen.
Ik hoor sommige onder ons al denken, maar dat is toch niet zoveel he.
Maar je moet het dan wel nog gecombineerd krijgen met, werken gaan en een gezin runnen, en dan nog de activiteiten van de kinderen die erbij komen kijken.
Ik had deze week 2x het geluk dat mijn man en dochter met me mee ging tijdens een looptraining, loop namelijk niet echt graag alleen, heb liever gezelschap, de dochter dan wel met de fiets mee rijden natuurlijk, zij vind dit enorm fijn en wil later zelf ook triatlon gaan doen, als het aan haar ligt.
Er stond 1zwemtrainingen op het menu, 3x lopen en 2x fietsen.
De trainingen verliepen vlot, maar het was hectisch om alles gedaan te krijgen, maar achteraf is het dan een grote voldoening als het dan toch gelukt is.
Vandaag ons nieuwe schema van de komende twee weken doorgemaild gekregen, deze week weer een zware week met 2 zwemtrainingen, 1fietstraining die ik dan vandaag dan ook onmiddellijk afgewerkt hebt, het was heerlijk om te fietsen en het waren maar dertig km die gedaan moesten worden.
Er staan deze week ook nog 3 looptrainingen op het schema met een totaal van 23km wat toch al kan tellen voor mij.
Volgende week heb ik dan een rust weekje, met 1x lopen, 1x zwemmen en 1x fietsen, zal even afkicken zijn dan, maar mijn lichaam zal er wel dankbaar voor zijn dat het even beetje rust krijgt.
Jullie horen er nog wel van.
Tot de volgende........
zondag 20 maart 2011
2de samenkomst van de ODS'ERS
Vandaag 19 maart stond onze tweede samenkomst met de over de strepers op het programma.
Opnieuw afgesproken aan het Sportkot te Leuven.
Beetje zenuwachtig naar ginder vertrokken, want vandaag vonden de conditie testen plaats.
Wat er ons juist te wachten stond wisten we toen nog niet.
Eenmaal terug de andere Ods'ers ontmoet viel de spanning zo een beetje weg.
Jammer dat mede kandidate Griet niet kon meedoen aan de testen vanwege een oorontsteking, maar ik vind het dan toch nog knap van haar dat ze ons mentaal komt ondersteunen. En mooie foto's komt schieten.
Dank daar voor hé Griet :)
Na even gebabbeld te hebben gingen we het zwembad in, om dan van onze trainer Stijn te vernemen wat er op het programma stond kwa testen.
We mochten eerst rustig 150m inzwemmen dan 2x75m,Daarna was het dus tijd voor onze test.
Odille en ik kregen een test van 20' voorgeschoteld, Steven mocht er 30' van maken, oef was ik even blij dat het er maar 20' waren.
Iedere 5min liet Stijn een kegel naar de bodem vallen zodat wij wisten hoelang we al bezig waren.
Ik kreeg de goede raad om niet te vlug te starten zodat we zeker de 20' zouden halen zonder te stoppen.
Dus zo gezegd zo gedaan, het ging vlotter als verwacht, maar als ik me even niet concentreerde op mijn zwemstijl, bogon ik te slaan met mijn armen,en dat was niet te bedoeling maar dan riep Stijn me wel ter orde vanop de kant. Dus terug concentreren op de bekkenrol en de armen, en je voelt dan inderdaad dat het een stuk vlotter gaat.
Mijn Twintig minuten heb ik dus kunnen afmaken en de Trainer in ikzelf waren content, beetje tips mee gekregen waar ik nog echt op moet letten, vooral dus die bekkenrol.
Na het zwemmen heel even bij elkaar gaan zitten om de wedstrijden te bespreken en daarna richting piste voor onze looptest.
Eerst de opwarming 3 rondjes rond de piste op een heel rustig tempo.
Daarna kregen we de uitleg van onze test.
Voor mij hield die test dus in 5x800m maar ieder keer iets sneller afwerken. Iedere keer als we een 800 gedaan hadden moesten we onze tijd doorgeven aan stijn en de hartslag, dan kregen we 1'rust en moesten we opnieuw onze hartslag door geven en vertekken. Zo dus vijf maal. En ik moet zeggen na dat 5 x iedere keer iets sneller te moeten doen ga je dat toch wel voelen.
Maar dit was nog niet alles, want vlak erna volgde dus een 1000 maximaal.
Stijn had nog zo gezegd om niet alles te geven in het begin, maar dat is moeilijk he als je maximaal wil lopen,
dus na 400m kreeg ik even een dipje,maar mijn mede collega's en stijn moedigde me goed aan,En ik ging goed door om te eindigen op een 1000 in een tijd die ik nog nooit gelopen had ,zelf 1' onder mijn tijd die ik normaal loop op een 1000,dus je kan wel denken hoe fier ik was op mezelf. ondertussen was sofie dus ook op de looppiste aangekomen, zei kwam vandaag intervieuw afnemen van ons allemaal.
Na onze 1000m voluit moesten we 3min blijven stil staan om te zien hoe snel onze hartslag zakt, als deze binnen de 3min terug is, aan de hartslag die je had voor je aan de 1000 begon dan is je basisconditie goed.
Dus dit was ook weer dik in orde voor mij.
Na wat uitgelopen te hebben, gingen we richting taverne om iets te drinken en de intervieuw's te laten afnemen
Een heel vlotte babbel gehad met sofie, benieuwd wat ze van ons interview gaat maken, over drie maanden word het in de STOP&GO gepubliciteerd.
Stijn heeft ons dan ook nog even geleerd hoe we een band moeten vervangen als we lek rijden.
Handig om te weten,maar het dan ook nog kunnen uitvoeren, dus maar hopen dat we nooit lek rijden.
Ons dagje is dus weeral vlot verlopen, en vlug om geweest maar wat wil je met zo een toffe bende.
Zelf sofie haalde aan dat we een hechte groep waren.
Nu op naar het volgende schema en onze eerste wedstrijden.
Tot schrijfs :)
Opnieuw afgesproken aan het Sportkot te Leuven.
Beetje zenuwachtig naar ginder vertrokken, want vandaag vonden de conditie testen plaats.
Wat er ons juist te wachten stond wisten we toen nog niet.
Eenmaal terug de andere Ods'ers ontmoet viel de spanning zo een beetje weg.
Jammer dat mede kandidate Griet niet kon meedoen aan de testen vanwege een oorontsteking, maar ik vind het dan toch nog knap van haar dat ze ons mentaal komt ondersteunen. En mooie foto's komt schieten.
Dank daar voor hé Griet :)
Na even gebabbeld te hebben gingen we het zwembad in, om dan van onze trainer Stijn te vernemen wat er op het programma stond kwa testen.
We mochten eerst rustig 150m inzwemmen dan 2x75m,Daarna was het dus tijd voor onze test.
Odille en ik kregen een test van 20' voorgeschoteld, Steven mocht er 30' van maken, oef was ik even blij dat het er maar 20' waren.
Iedere 5min liet Stijn een kegel naar de bodem vallen zodat wij wisten hoelang we al bezig waren.
Ik kreeg de goede raad om niet te vlug te starten zodat we zeker de 20' zouden halen zonder te stoppen.
Dus zo gezegd zo gedaan, het ging vlotter als verwacht, maar als ik me even niet concentreerde op mijn zwemstijl, bogon ik te slaan met mijn armen,en dat was niet te bedoeling maar dan riep Stijn me wel ter orde vanop de kant. Dus terug concentreren op de bekkenrol en de armen, en je voelt dan inderdaad dat het een stuk vlotter gaat.
Mijn Twintig minuten heb ik dus kunnen afmaken en de Trainer in ikzelf waren content, beetje tips mee gekregen waar ik nog echt op moet letten, vooral dus die bekkenrol.
Na het zwemmen heel even bij elkaar gaan zitten om de wedstrijden te bespreken en daarna richting piste voor onze looptest.
Eerst de opwarming 3 rondjes rond de piste op een heel rustig tempo.
Daarna kregen we de uitleg van onze test.
Voor mij hield die test dus in 5x800m maar ieder keer iets sneller afwerken. Iedere keer als we een 800 gedaan hadden moesten we onze tijd doorgeven aan stijn en de hartslag, dan kregen we 1'rust en moesten we opnieuw onze hartslag door geven en vertekken. Zo dus vijf maal. En ik moet zeggen na dat 5 x iedere keer iets sneller te moeten doen ga je dat toch wel voelen.
Maar dit was nog niet alles, want vlak erna volgde dus een 1000 maximaal.
Stijn had nog zo gezegd om niet alles te geven in het begin, maar dat is moeilijk he als je maximaal wil lopen,
dus na 400m kreeg ik even een dipje,maar mijn mede collega's en stijn moedigde me goed aan,En ik ging goed door om te eindigen op een 1000 in een tijd die ik nog nooit gelopen had ,zelf 1' onder mijn tijd die ik normaal loop op een 1000,dus je kan wel denken hoe fier ik was op mezelf. ondertussen was sofie dus ook op de looppiste aangekomen, zei kwam vandaag intervieuw afnemen van ons allemaal.
Na onze 1000m voluit moesten we 3min blijven stil staan om te zien hoe snel onze hartslag zakt, als deze binnen de 3min terug is, aan de hartslag die je had voor je aan de 1000 begon dan is je basisconditie goed.
Dus dit was ook weer dik in orde voor mij.
Na wat uitgelopen te hebben, gingen we richting taverne om iets te drinken en de intervieuw's te laten afnemen
Een heel vlotte babbel gehad met sofie, benieuwd wat ze van ons interview gaat maken, over drie maanden word het in de STOP&GO gepubliciteerd.
Stijn heeft ons dan ook nog even geleerd hoe we een band moeten vervangen als we lek rijden.
Handig om te weten,maar het dan ook nog kunnen uitvoeren, dus maar hopen dat we nooit lek rijden.
Ons dagje is dus weeral vlot verlopen, en vlug om geweest maar wat wil je met zo een toffe bende.
Zelf sofie haalde aan dat we een hechte groep waren.
Nu op naar het volgende schema en onze eerste wedstrijden.
Tot schrijfs :)
zondag 13 maart 2011
trainingsweek 3
De Trainingsweek zit erop, deze week stonden er zes trainingen op het menu.
2x fietsen, 2x zwemmen en 2x lopen.
Het was even zoeken hoe dat ik deze week mijn trainingen ging afwerken, en op welke dagen ik ging zwemmen,fietsen of lopen.
Vermits ik de trainingen van Maandag tot Vrijdag allemaal afwerkt wou hebben, was het dus even zoeken.
In het weekend wou ik vrij zijn, want we zouden een heel weekend aan zee zitten, vermits ik aanwezig moest zijn als trainster op het BK veldlopen.
Maandag met de eerste looptraining begonnen, maar die kon ik afwerken op mijn atletiekclub HEAK samen met de atleten waaraan ik training geef.
Dinsdag ben ik dan na het werk op mijn fiets gesprongen en wat kilometertjes gedaan. Ik had pas van manlief een GPS garmin edge 705 gekregen en nu was het dus het ideale moment om die uit te testen.
En ik moet zeggen het is een luxe om zo te fietsen.
Woensdag heb ik in de voormiddag mijn eerste zwemtraining afgewerkt, en 's avonds dan de loopschoenen aangetrokken. Ik voelde dus wel in de benen dat ik voormiddag gezwommen had.
Donderdag heb ik dan mijn tweede fietstraining afgewerkt, maar wel binnen op de rollen. Bij gebrek aan een babysit moet je soms wat improviseren om je training toch gedaan te krijgen.
Vrijdag ben ik dan mijn laatste zwemtraining gaan doen, en het weekje zat erop.
Natuurlijk heel blij dat ik die trainingsweek perfect heb kunnen afwerken.
Hopelijk vallen de testen zaterdag ook een beetje mee, het begint op te korten.
Ik kijk er naar uit.
Tot weder schrijven.
Nancy
2x fietsen, 2x zwemmen en 2x lopen.
Het was even zoeken hoe dat ik deze week mijn trainingen ging afwerken, en op welke dagen ik ging zwemmen,fietsen of lopen.
Vermits ik de trainingen van Maandag tot Vrijdag allemaal afwerkt wou hebben, was het dus even zoeken.
In het weekend wou ik vrij zijn, want we zouden een heel weekend aan zee zitten, vermits ik aanwezig moest zijn als trainster op het BK veldlopen.
Maandag met de eerste looptraining begonnen, maar die kon ik afwerken op mijn atletiekclub HEAK samen met de atleten waaraan ik training geef.
Dinsdag ben ik dan na het werk op mijn fiets gesprongen en wat kilometertjes gedaan. Ik had pas van manlief een GPS garmin edge 705 gekregen en nu was het dus het ideale moment om die uit te testen.
En ik moet zeggen het is een luxe om zo te fietsen.
Woensdag heb ik in de voormiddag mijn eerste zwemtraining afgewerkt, en 's avonds dan de loopschoenen aangetrokken. Ik voelde dus wel in de benen dat ik voormiddag gezwommen had.
Donderdag heb ik dan mijn tweede fietstraining afgewerkt, maar wel binnen op de rollen. Bij gebrek aan een babysit moet je soms wat improviseren om je training toch gedaan te krijgen.
Vrijdag ben ik dan mijn laatste zwemtraining gaan doen, en het weekje zat erop.
Natuurlijk heel blij dat ik die trainingsweek perfect heb kunnen afwerken.
Hopelijk vallen de testen zaterdag ook een beetje mee, het begint op te korten.
Ik kijk er naar uit.
Tot weder schrijven.
Nancy
maandag 7 maart 2011
trainingen afwerken
De eerste 14 dagen van mijn schema zit erop, en ik moet zeggen dat het me heel goed meevalt om het afgewerkt te krijgen.
Het is precies alsof het een gezonde verslaving is.
Om de week houden we onze trainer Stijn Demeulemeester op de hoogte met ons dagboek dat we dagelijks bij houden.
Ja,
ja er komt wat bij kijken hoor, zowel iedere morgen de hartslag het gewicht en de uren slaap die we gehad hebben invullen in ons dagboek. Zodat Stijn ons goed kan opvolgen.
Nog een kleine veertien dagen en we komen terug samen met de ODS'ers. Kijk er wel naar uit.
Er worden die dag dan ook testen van ons afgenomen,om te zien hoe ver we al staan, ben benieuwd.
Nu dus nog eens goed die derde week schema afwerken met deze week 2 fietstrainingen, 2 looptrainingen en 2 zwemtrainingen. Zal dus een pittig weekje worden.
Maar rust is even belangrijk om goed te kunnen herstellen.
Nancy
Het is precies alsof het een gezonde verslaving is.
Om de week houden we onze trainer Stijn Demeulemeester op de hoogte met ons dagboek dat we dagelijks bij houden.
Ja,
ja er komt wat bij kijken hoor, zowel iedere morgen de hartslag het gewicht en de uren slaap die we gehad hebben invullen in ons dagboek. Zodat Stijn ons goed kan opvolgen.
Nog een kleine veertien dagen en we komen terug samen met de ODS'ers. Kijk er wel naar uit.
Er worden die dag dan ook testen van ons afgenomen,om te zien hoe ver we al staan, ben benieuwd.
Nu dus nog eens goed die derde week schema afwerken met deze week 2 fietstrainingen, 2 looptrainingen en 2 zwemtrainingen. Zal dus een pittig weekje worden.
Maar rust is even belangrijk om goed te kunnen herstellen.
Nancy
vrijdag 25 februari 2011
dagje leuven sportkot
Vandaag 19 feb zijn we dus samen gekomen aan het sportkot te Leuven.
Om tien uur hadden we afgesproken met de trainer Stijn en mijn medekandidaten.
Na eerst een beetje met elkaar kennis gemaakt te hebben,mochten we in onze zwemkleding springen.
Voordat we het zwembad in mochten duiken, zouden we eerst de kleren die we krijgen passen, ja hoor
een koersbroek, een truitje met lange mouwen, een truitje met korte mouwen en een trisuit.
De wetsuit die we mogen lenen als we een wedstrijd gaan doen, was natuurlijk wat anders om te passen.
Trekken wringen en sleuren zo vond ik het, en het er warm van krijgen, maar gelukkig met de nodige tips van Stijn zijn we er dan toch ingeraakt.
Oh wat voelde dat raar aan,vond het nogal wat benauwend in eerste instantie.
We mochten ermee het water in, en toen voelde het al een stuk beter aan. Viel el goed mee om daarmee te zwemmen.
Na een paar baantjes gezwommen te hebben, kregen we even de uitleg hoe dat we het zouden moeten uitdoen, we keken elkaar zo eens aan om te zeggen oh jee dit gaat wat worden.
Dus zo gezegd zo gedaan wij uit het water en ik moet zeggen met de juiste techniek ging dat heel goed, we hadden natuurlijk ook geen stress van wedstrijd he, want vraag me dit niet nog eens om zo kalm te blijven als we op wedstrijd zijn.
Daarna dus terug het water in, en nog wat techniek oefeningen, die zeer goed van pas kunnen komen, ja ik moet dus leren om veel efficienter te zwemmen. Wordt dus aan gewerkt.
Na het zwemmen zijn we een hapje gaan eten en onze agenda's eens bij elkaar gelegd en wat dingen besproken, leuk om te horen dat je geen prof moet zijn om aan een triatlon mee te doen.
Iedereen die een triatlon uit doet is een winnaar, en met die ingesteldheid gaan wij er dus ook aan beginnen.
Ondertussen het eten wat laten zakken, om daarna aan de looptraining te beginnen.
Hier ook weer veel bruikbare tips gekregen om zo weinig mogelijk weerstand te hebben tijdens het lopen.
Een paar rondjes lopen zodat Stijn eens naar onze stijl kon kijken, en verbeteren waar het nodig is.
Genoeg gelopen voor vandaag volgens Stijn, nu nog een paar ludieke foto's voor op de VTDL site, oh jee hoe gaan die eruit zien na een dagje sporten!!!!!!!!!!!
Daarna richting huis om wat uit te blazen en wachten op ons schema om er dan de komende week in te vliegen.
Volgende afspraak 19 maart.
Nancy
Om tien uur hadden we afgesproken met de trainer Stijn en mijn medekandidaten.
Na eerst een beetje met elkaar kennis gemaakt te hebben,mochten we in onze zwemkleding springen.
Voordat we het zwembad in mochten duiken, zouden we eerst de kleren die we krijgen passen, ja hoor
een koersbroek, een truitje met lange mouwen, een truitje met korte mouwen en een trisuit.
De wetsuit die we mogen lenen als we een wedstrijd gaan doen, was natuurlijk wat anders om te passen.
Trekken wringen en sleuren zo vond ik het, en het er warm van krijgen, maar gelukkig met de nodige tips van Stijn zijn we er dan toch ingeraakt.
Oh wat voelde dat raar aan,vond het nogal wat benauwend in eerste instantie.
We mochten ermee het water in, en toen voelde het al een stuk beter aan. Viel el goed mee om daarmee te zwemmen.
Na een paar baantjes gezwommen te hebben, kregen we even de uitleg hoe dat we het zouden moeten uitdoen, we keken elkaar zo eens aan om te zeggen oh jee dit gaat wat worden.
Dus zo gezegd zo gedaan wij uit het water en ik moet zeggen met de juiste techniek ging dat heel goed, we hadden natuurlijk ook geen stress van wedstrijd he, want vraag me dit niet nog eens om zo kalm te blijven als we op wedstrijd zijn.
Daarna dus terug het water in, en nog wat techniek oefeningen, die zeer goed van pas kunnen komen, ja ik moet dus leren om veel efficienter te zwemmen. Wordt dus aan gewerkt.
Na het zwemmen zijn we een hapje gaan eten en onze agenda's eens bij elkaar gelegd en wat dingen besproken, leuk om te horen dat je geen prof moet zijn om aan een triatlon mee te doen.
Iedereen die een triatlon uit doet is een winnaar, en met die ingesteldheid gaan wij er dus ook aan beginnen.
Ondertussen het eten wat laten zakken, om daarna aan de looptraining te beginnen.
Hier ook weer veel bruikbare tips gekregen om zo weinig mogelijk weerstand te hebben tijdens het lopen.
Een paar rondjes lopen zodat Stijn eens naar onze stijl kon kijken, en verbeteren waar het nodig is.
Genoeg gelopen voor vandaag volgens Stijn, nu nog een paar ludieke foto's voor op de VTDL site, oh jee hoe gaan die eruit zien na een dagje sporten!!!!!!!!!!!
Daarna richting huis om wat uit te blazen en wachten op ons schema om er dan de komende week in te vliegen.
Volgende afspraak 19 maart.
Nancy
donderdag 24 februari 2011
Dromen van selectie
Op een dag was ik een een boekje van Stop & Go het project " over de streep "van de VTDL tegen gekomen.
Na het artikel gelezen te hebben , was ik natuurlijk in de mood om me eens in te schrijven voor deze uitdaging.
Dus ik mijn motivatiebrief geschreven en maar hopen op een selectie.
Na lang wachten dan het mailtje gekregen van Stijn Demeulemeester ( onze trainer ) dat ik bij de laatste zes geselecteerde was. Bij deze werd ik ook uitgenodigd voor een gesprek want er mochten er uiteindelijk maar vier overblijven.
Dus zo doende de afgesproken dag op gesprek geweest, en daarna maar weer afwachten op het verlossende mailtje, dat waren wel een paar dagen stressen en mijn gezin zal het wel gevoeld hebben.
Maar ze steunen me volledig.
Dan eindelijk het mailtje, en dat begon met HALLO OVER DE STREPER.
Dus dat klonk al goed, ik was super gelukkig, maar aan de andere kant ook zo van " oei dit word echt ".
We hebben dan ook maar in de mail een datum afgesproken om de eerste keer eens samen te komen met de
4 over de strepers.
Dat was dus op 19 FEB.
Dus afwachten maar tot de grote dag.
Nancy
Na het artikel gelezen te hebben , was ik natuurlijk in de mood om me eens in te schrijven voor deze uitdaging.
Dus ik mijn motivatiebrief geschreven en maar hopen op een selectie.
Na lang wachten dan het mailtje gekregen van Stijn Demeulemeester ( onze trainer ) dat ik bij de laatste zes geselecteerde was. Bij deze werd ik ook uitgenodigd voor een gesprek want er mochten er uiteindelijk maar vier overblijven.
Dus zo doende de afgesproken dag op gesprek geweest, en daarna maar weer afwachten op het verlossende mailtje, dat waren wel een paar dagen stressen en mijn gezin zal het wel gevoeld hebben.
Maar ze steunen me volledig.
Dan eindelijk het mailtje, en dat begon met HALLO OVER DE STREPER.
Dus dat klonk al goed, ik was super gelukkig, maar aan de andere kant ook zo van " oei dit word echt ".
We hebben dan ook maar in de mail een datum afgesproken om de eerste keer eens samen te komen met de
4 over de strepers.
Dat was dus op 19 FEB.
Dus afwachten maar tot de grote dag.
Nancy
Abonneren op:
Posts (Atom)