triathlon Geel

Op naar de eerste individuele wedstrijd in Geel, er waren al enkele dagen geruchten dat het een duathlon zou worden i.p.v. een triatlon.
Ik dus echt hopen dat het zwemmen werd, want ik ben absoluut geen loper, en zeker geen twee maal.
Dus mijn ventje s'morgens eer we naar Geel vertrokken nog vlug eens op de site van de triatlon gekeken en ja ja het werd zwemmen. Joepie ik blij.
In geel aangekomen kwamen we al onmiddellijk veel bekende van de club tegen. sommige waren blij met het zwemmen andere hadden misschien iets liever gelopen.
de loopschoenen in de eerste wisselzone zetten en op naar de tweede wisselzone aan het kanaal.
Eric nam mijn heel materiaal mee zodat ik op het gemak met Kelly en Dorien kon losfietsen naar ginder.
Daar aangekomen alles op gemak klaar gemaakt en richting wisselzone,  en dan weer tijd om in de wetsuit te springen, dit gaat al een heel pak beter als vorig jaar de volhouder wint he.
Ondertussen kregen we van de speaker te horen dat het water ondertussen 15 graden was, oef toch al twee graden warmer als ik Doornik.
Twee min voor de start mochten we het water in brr beetje koud maar viel beter mee als in Doornik, blijkbaar went dat wel vlug zo koud water.
Het startschot werd gegeven en hup weg waren we, ik vertrokken als een kieken zonder kop en na dik 100 meter mocht ik al even stoppen met crawl zwemmen om even te bekomen van mijn te snelle start met de groep mee. Dit doe ik nooit meer amai ik dacht even van"haal me maar uit het water" beetje bekomen en daarna terug kunnen crawl zwemmen tot het einde, maar ik was niet tevreden van mijn tijd 14'12 veel te lang daar moet aan gewerkt worden.
Op naar de fiets dan, bij het vertrek kregen we al onmiddellijk een brug voorgeschoteld pfff. de wind kwam op het parcours precies van alle kanten. Van mijn fietsen ben ik tevreden. De wisselzone in voor het laatste onderdeel dan het lopen, mijn zwaarste klus maar het ging wel heel goed en kon een mooi tempo blijven lopen en sneller als verwacht. De tweede ronde was dan wel iets minder, maar deze keer content van mijn lopen.
IK had verwacht dat ik er twee uur over de triatlon ging doen maar heb de finish gehaald in 1u50 dus beter als ik zelf verwacht had.
De volgende op mijn programma ga ik zeker trager starten met zwemmen.

BK ploegentriathlon Doornik

Op de dag van de arbeid zijn we afgezakt naar Doornik om gaan mee te doen aan een ploegentriathlon.
Wij als dames van de triathlonclub GETC. Waren met twee ploegjes de A ploeg en de B ploeg waartoe ik behoorde. Kelly,Marjan en ik dan.
We hadden afgesproken aan de inschrijvingen. We kregen ook te horen dat het zwemmen in de steengroeve  wel zou doorgaan, het water was namelijk 13,5 graden, dus warm genoeg, alé warm is het verkeerde woord.
Om 13u16 zouden wij van start gaan , allemaal wel met een beetje zenuwen vooral de schrik om het koude water.
Op ons gemak de fiets in de wisselzone gaan zetten, wetsuit aangedaan en richting steengroeve want dit was 750m verwijderd van de wisselzone, dus uit het water komen was het wel nog stukje lopen tot aan de wissel.
we mochten te water gaan toen het aan ons was, amai ik moet zeker niet vertellen dat 13,5 graad echt wel koud is.
zwemmen tot aan de start en daar even wachten op het startsignaal en weg waren we, in begin had Kelly wat moeite om aan het water te wennen, maar daarna waren we op weg naar de finish met ijskoude voeten en handen, maar éénmaal aan het zwemmen was het wel te doen. het had me toch op de adem genomen en af en toe moest ik de twee dames van mijn team laten gaan. maar telkens kwam ik weer bij. oké onze 750m zat erop en nu richting wisselzone lopen een steil bergje naar boven dan nog eens trappen omhoog om zo in de wisselzone te geraken. Op naar het fietsgedeelte dit ging echt wel een heel stuk beter als het zwemmen, we draaide mooi rond en wisselde af en toe van positie zodat iedereen van ons drie even de kop nam. de 20km waren goed gegaan, terug de wisselzone binnen voor twee rondjes van 2,5km te lopen, oh wat zag ik hier tegenop vooral omdat ik al sinds paasmaandag met mijn knie sukkel en niet wist of ik het lopen wel tot een goed einde kon brengen, alé hup we waren weg en wonder bij wonder ik voelde geen pijn was het van de adrenaline of van de supporters die ons aanmoedigde blij als ik was volgde ik de dames zo goed als ik kon, want dit is echt wel mijn slechtste onderdeel. maar we hebben het er goed van afgebracht in een totaal tijd van 1u37'59" Heel content zijn we met deze tijd en volgend jaar gaan we zeker terug, maar dan hopelijk met iets warmer water.
Nu morgen toch maar eens naar de sportdokter eens zien wat die van de knie zegt. hopelijk geen stop want dit zou voor mij een ramp zijn.
Want Geel Here we comme.