Weekendje einruhr

Na een maand beetje getraind te hebben gaan we nog eens een wedstrijd mee pikken in het Duitse Einruhr.
Omdat mijn ventje zich een paar maanden geleden had ingeschreven om daar een natuurmarathon te gaan doen hebben we er met mijn ouders en dochter maar een gans weekendje van gemaakt.
En dan kwam het goed uit dat er op zaterdag een 5km loop plaats vond en op Zondag dan de Marathon.
Vrijdag in de late namiddag zijn we aangekomen in ons hotel, het was een zeer mooi hotel en we hadden mooi weer wat moet een mens nog meer hebben.
We hebben eventjes de streek verkend en al eens in de tent gaan kijken om hoe laat ik me op zaterdag kon inschrijven voor de 5 km. Zaterdag voormiddag dan naar de inschrijving gereden met de auto en daarna nog een kleine wandeling gaan doen, ik voelde me tijdens het wandelen al niet echt honderd procent, maar ik dacht dat misschien wel een beetje zenuwen konden zijn.
Maar eenmaal terug aan het hotel begon de ellende, hoeveel keer ik op korte tijd naar het toilet heb moeten lopen kan ik niet zeggen, ik voelde me wel leeg. Zou het nu van het eten komen of was ik aan het ziek worden.
Bij mijn ouders op de kamer dan maar medicatie gaan halen, want ik had me ingeschreven voor de 5km dus ik wou die ook  lopen. Maar de medicatie bleek niet echt te helpen. Een half uur voor de start dan nog maar eens medicatie genomen en deze bleek dan precies op tijd zijn werk te doen. Nog wat buikpijn aan de start maar het was te doen.
Om half vier zijn we dan van start gegaan ik stond redelijk vooraan bij de start zodat ik vlug weg was want na 200m werd het smal en ik had geen zin om daar staan aan te schuiven.
Heel goed weg misschien zelfs iets te snel en beetje opgeblazen, maar ik kwam vlug terug op adem 400m verderop stond mijn ventje mij dan op te wachten hij zou de rest van het parcours met me mee lopen. hij moedigde me aan en wees me waar ik het best kon lopen want het was allemaal bosweg en je zag niet goed waar je liep met al die bladeren op de grond en hier en daar kon je u voet wel eens goed omslaan.
We kregen ook 90 hoogtemeters te verwerken maar mijn bergop bleef eigenlijk goed gaan. want de bergaf die er na kwam ging niet echt veel sneller.
Het was een heel mooi parcours en kwamen zelf trappen in voor en dan voel je je benen wel. Maar aangezien het parcours vind ik dat het me heel goed is mee gevallen, was content van mijn eigen kunnen en meer zit er niet in dus moeten we ook niet meer verwachten. Ik ben over de finish gekomen in 29'44".
Misschien in de toekomst beetje anders gaan trainen dat er wat snelheid in de benen komt.
Maar we kijken terug uit naar het triatlon seizoen bij mijn nieuwe club GE.T.C. Geel.