1/8ste Triathlon Zwevegem

Vandaag dus De grote dag.
Mijn eerste 1/8ste triatlon, hoe lang heb ik hier naar uit gekeken moet ik jullie zeker niet vertellen.
Maar hoe korter dat de D-Day naderde hoe zenuwachtiger dat Nancy werd.
Toch maar proberen om dit niet aan het thuisfront te laten merken, want wie heeft hier voor gekozen, juist ja IKKE.
Dus zogezegd zo gedaan, vrijdag alles beginnen klaar leggen, zaterdag nog eens nagekeken hebben we alles, zondagmorgen nog maar eens en weg waren we.
Met ons heel gezinnetje trokken we richting Zwevegem, daar aangekomen op de parking hadden we dadelijk Steven en vriendin Sofie opgemerkt en even daarna arriveerde Odille ook.
De Sfeer zat er onmiddellijk goed in, of was het misschien van de zenuwen :-)
Op naar de inschrijving dan maar,  het inschrijven verliep vlot, nu nog wachten en wachten.... op Coach Stijn en mede ODS'er Griet.
Stijn kwam na enige tijd bij ons en hij wist ons te vertellen dat hij goed nieuws had en slecht nieuws, onze exclusieve Over de streep pakjes waren er nog niet, maar we kregen andere en die waren echt wel even goed.
Dan maar terug richting auto, griet en CAT hadden zich ondertussen ook bij de groep gevoegd.
Onze fietsen werden nog eens nagekeken door Stijn en Mijn ventje.
Merci he ventje van me.
Wij mochten ondertussen onze mooie pakjes gaan aantrekken en fier dat we waren.
Dan maar een beetje losfietsen en het materiaal naar de wisselzone brengen, waarna we terug keerde van de wisselzone op blote voeten naar de start van het zwemmen.( vervolg denk ik aan slippers want heb onderkant van mijn voet goed ontstoken door ergens in te trappen) maar al doende leert men he.
Daar aangekomen hebben we onze wetsuits aangedaan en nog wat nuttige tips gekregen van Stijn.
Om dan aan de kant van het water te wachten tot we erin mochten.

Nu kwam het wel echt dichterbij,
Ik was één blok zenuwen.
Met zijn drietjes sprongen we in het water mooi naast elkaar,toch nog even tijd voor grapjes en vragen wie er wel kon plassen in zijn wetsuit. En daar was het start schot.
weg waren we goed voor 750M zwemmen, Met zijn drieên naast elkaar is dus geen goed idee, want griet voelde zich net een sandwich dan zwom ik tegen haar, dan weer odille, en ja ineens was ze weg ik heb het gevoeld een goede stamp tegen mijn schouder, hi hi van je collega's moet je het hebben ( maar het is je vergeven ).
Ik kreeg mijn ademhaling de eerste 5min niet onder controle ik kon wel crawl zwemmen, eindelijk dan toch mijn ritme gevonden, maar dan keek ik omhoog en zag ik dus dat ik verkeerde kant aan het uitzwemmen was, kwam zo goed als tegen een stil liggende boot terecht, even corrigeren en terug weg. Mijn bril was half gevuld met water dus dat was ook al niet optimaal. Eindelijk dan toch aan de boei geraakt draaien en terug wegwezen.
Na een 21min dan toch uit het water gesukkeld, mijn wetsuit proberen los te krijgen en naar wisselzone lopen, mijn badmuts en brilletje had ik naar Eric gegooid wat eigenlijk niet de bedoeling is.

Aan de wisselzone aangekomen,beetje gesukkeld met wetsuit maar het vlotte wel,2min 47sec.  fietsschoenen aan helm op en weg wezen.

Bij het fietsen waren de zenuwen dus helemaal weg en kon ik er volledig voor gaan, ik had er zin in.
Het was een pittig parcours met rondjes van ongeveer 5,3km maar met 2 bruggen in, ik kan je garanderen dit was niet gelachen met zoveel wind op sommige plaatsen duwde de wind je gewoon van opzij weg.en dan in begin en einde van parcours moest je iedere keer 180 graden draaien wat er niet gemakkelijk op maakte om dan weer iedere keer op snelheid te komen.
Na vier rondjes kwam ik aan in een tijd van 48'17" wat toch goed is voor een 27,5 gemiddeld op het fietsen, waar ikzelf content mee ben met zo'n pittig parcours met veel wind.

Dus na vier rondjes terug de wisselzone in om de fietsschoenen te ruilen voor loopschoenen en helm af. hier is blijkbaar geen tijd van geregistreerd maar in de uitslag is wel te zien dat ik 2 plaatsen heb goed gemaakt.
De wissel ging vlot.

Met zware kuiten vooral begon ik aan het lopen,5km hadden we voor de boeg. Het voelde precies aan alsof ik niet vooruit kwam, maar na een ronde van 2,5km riep Eric me toe dat ik aan ongeveer 6min de km aan het lopen was, ik had zoiets van waw ik ben goe bezig ja fier op mijn eigen, dus zo nog maar een rondje en het zat erop voor mij, na nog goed aangemoedigd te worden door Eric, de kinderen, Catherine, Stijn en Sofie
heb ik de 5km afgelegd in 32 min.
ik ben heel tevreden over de finish gekomen dol gelukkig dat ik het gehaald heb. En nog sneller als verwacht, en niet laatste, 1u46m04sec. dit is mooi mee genomen op naar de volgende.

Dank je wel aan mijn hubbie  Eric zoals Griet dat zo mooi zegt voor de steun en de hulp, aan mijn kids voor supporteren en het lange wachten op mama, natuurlijk de fotograaf van dienst Catherine, onze Coach Stijn,
Sofie de vriendin van Steven en mijn medekandidaten die me altijd steunen en aanmoedigen.

Op naar de volgende Retie 19 juni Here we com.